ترجمه اختصاصی دیپلماسی پلاس/
حمله بی‌دلیل پوتین به اوکراین، منجر به عواقب موج‌دار اقتصادی و دیپلماتیک در سطح جهان، از جمله در آمریکای لاتین، خواهد شد. روسیه یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و تأمین کنندگان نفت در جهان است، بنابراین تصمیم این کشور به حمله، بر کشورهای واردکننده نفت تأثیر منفی خواهد گذاشت. همین تبعات در بخش کشاورزی نیز صادق است. روسیه و اوکراین، قریب به یک چهارم گندم جهان را با هم تولید می‌کنند، لذا این تهاجم بر واردکنندگان غلات تأثیر منفی خواهد داشت. با توجه به اینکه کشورهای آمریکای مرکزی و کارائیب روغن و غلات را از روسیه وارد می‌کنند، آخرین تحولات منجر به افزایش هزینه مصرف‌کنندگان در تأمین مواد غذایی اصلی، خواهد شد. با توجه به چنین نتایج احتمالی، واکنش آمریکای لاتین متفاوت بوده است. سران کشورها اغلب در مورد این وضعیت و مفهوم آن بر ارزش‌های لیبرال دمکراتیک، حاکمیت و قوانین بین‌المللی صحبت کرده‌اند.
آرژانتین، کلمبیا، کاستاریکا، شیلی، اکوادور، گواتمالا و مکزیک دارنده کرسی شورای امنیت سازمان ملل به صراحت روسیه را متجاوز لقب دادند. محکومیت از سوی آرژانتین با توجه به سفر جنجالی رئیس جمهور آلبرتو فرناندز به مسکو که چند هفته پیش انجام شد، حائز اهمیت است. رئیس جمهور منتخب شیلی گابریل بوریک نیز این تهاجم را محکوم کرد. کارائیب اقدامات روسیه را نقض حاکمیت اوکراین خواند. وزارت خارجه گواتمالا درخواست آتش بس کرد و خواستار برگزاری نشست فوق العاده در سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) شد و شورای دائمی OAS در 25 فوریه تشکیل جلسه داد. در مقابل، برزیل، دارنده کرسی شورای امنیت، بزرگترین شریک اقتصادی روسیه در منطقه، از محکومیت قاطع خودداری کرده است. ژایر بولسونارو، رئیس جمهور برزیل، در عوض حمایت خود را از برزیلی ها در اوکراین اعلام کرده است. در حالی که معاون رئیس جمهور برزیل همیلتون مورائو حمله روسیه را به شدت محکوم کرد، بولسونارو در پاسخ گفت مورائو نمی‌تواند به جای دولت برزیل صحبت کند. بولسونارو هفته گذشته با پوتین در مسکو دیدار کرد و علناً «همبستگی» خود را با روسیه ابراز کرد و ادعا کرد پوتین به دنبال صلح است. برزیل متحد اصلی ایالات متحده و غیرناتویی است. بولیوی، متحد دیرینه روسیه، از این حملات بدون اشاره به کشور متجاوز، ابراز تاسف کرده است. با این حال دیگران – السالوادور و هندوراس – از صحبت در مورد رویدادهای اخیر خودداری کرده‌اند. جای تعجب نیست در کشورهای که از آزادی کمتری در منطقه برخوردارند از جمله کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا، رهبران از تهاجم روسیه دفاع کرده یا آن را تحسین کرده‌اند، این امر یادآوری میکند روسیه نفوذ قوی خود را در کشورهای غیرلیبرال حفظ کرده است. هفته گذشته، یوری بوریسوف معاون نخست وزیر روسیه با نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا دیدار کرد. از آن زمان، مادورو تصمیم گرفت به طور کامل و صریح از طرح- های کرملین حمایت کند. در همین اثنا، دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه، پس از تماس اخیر با پوتین، توجه بین‌المللی را به دلیل حمایت سریع از موضع روسیه در قبال دونتسک و لوهانسک به خود جلب کرد. این واکنش‌ها و عدم واکنش‌ها به حمله پوتین از سوی رهبران آمریکای لاتین و کارائیب، بار دیگر بر شکاف‌های ایدئولوژیک در منطقه و همچنین اهمیت متحدان آن که مبتنی بر اصول دموکراتیک هستند، برخلاف تداوم و تجدید نفوذ پوتین بر رژیم‌های مستبد باقی مانده در منطقه تاکید کرد.
/جیسون مارکزاک مدیر مرکز آمریکای لاتین، شورای آتلانتیک
