به گزارش پایگاه خبری الان، خبرگزاری دویچه ویله در گزارشی ادعا نمود که پالایشگاه‌های ال‌پالیتو و پاراگوانا ونزوئلا از مدار خارج شده اند، این رسانه آلمانی دلیل این مسئله را «حضور متخصصان سپاه» در این دو پالایشگاه عنوان کرده است!
این گزارش همزمان با انتشار مطلبی در بلومبرگ منتشر شد که در آن به از مدار خارج شدن پالایشگاه پورتو لاکروز اشاره شده بود. گزارش دویچه ویله به نوعی تدوین شده که مخاطب اینگونه برداشت می کند که اختیار و کنترل کامل پالایشگاه های ونزوئلا در دست سپاه پاسداران ایران قرار دارد!
این در حالی است که ونزوئلا دارای ۶ پالایشگاه است و بر اساس گفته های مسئولین رسمی هر دو کشور ایران و ونزوئلا، همکاری های دو کشور فعلاً تنها مربوط به دو پالایشگاه است. بر اساس گفته های مدیر عامل شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت، این شرکت در پالایشگاه ال پالیتو با ظرفیت ۱۴۰ هزار بشکه مسئولیت تامین کالا و نظارت بر فرایند مهندسی را بر عهده دارد، شرکت مذکور نیز از زیر مجموعه های شرکت پالایش و پخش است و ربطی به نهادهای نظامی ندارد.
به گفته فرهاد احمدی در حال حاضر پیشرفت این پروژه ۷۳ درصد است و تاکنون ۴ محموله هوایی و ۸ محموله دریایی شامل ۲۵۰۰ تن کالا برای پالایشگاه ال‌پالیتو تامین شده است و مقرر شده تا پایان شهریورماه بیش از ۹۰ درصد کالای این پروژه تامین و ارسال گردد.
دومین پالایشگاه ونزوئلا که برای حضور مهندسان ایرانی در آن برنامه ریزی شده است، پاراگوانا است، هلدینگ خلیج فارس در حال مطالعه و برنامه ریزی برای همکاری با ونزوئلا در این پروژه است و به گفته مسئولین این هلدینگ، هنوز قراردادی به ان صورت منعقد نشده و کار صرفاًٌ در مرحله برنامه ریزی و مطالعه قرار دارد.
با این همه خبرگزاری رسمی دولتی ونزوئلا اعلام کرد که ال پالیتو از مدار خارج نشده و این پالایشگاه کاملاً فعال است، شرکت ملی مهندسی ساختمان و نفت نیز اعلام کرد که که توقف کوتاه تولید در یکی از بخش های تولید این پالایشگاه ربطی به کار مهندسان ایرانی و آن قسمتی که این شرکت بر روی آن متمرکز است ندارد.
در حال حاضر برخی رسانه های لاتین زبان مسئله خرابکاری در پالایشگاه های ونزوئلا را مطرح کرده اند.
در سال ۱۳۹۹ ایران “کاردون”، دومین پالایشگاه بزرگ نفتی ونزوئلا که دو برابر بزرگتر از پالایشگاه “ال پالیتو” بود را تعمیر کرد، اما بخشی از این پالایشگاه یک ماه بعد از تعمیر و راه‌اندازی بصورت عجیب و اصرار آمیزی آتش گرفت. در آن مقطع برخی بر این باور بودند که آتش سوزی مورد اشاره عمدی و توسط برخی جاسوسان آمریکایی انجام گرفته است.
پیش از این شرکت های آمریکایی کنترل کامل پروژه های نفتی در ونزوئلا را در دست داشتند و حضور ایران یک تهدید استراتژیک برای این کشور محسوب می شود. ونزوئلا بزرگ ترین دارنده ذخایر نفت در جهان است و ایالات متحده همواره آمریکای لاتین را حیاط خلوت خود محسوب کرده است.
هم اکنون ونزوئلا به روزانه ۱۲۰ هزار بشکه بنزین نیاز دارد، با توجه به عدم امکان واردات سریع، عدم تامین داخلی تبعات اجتماعی در بر خواهد داشت، از این رو بحث خرابکاری مجدد در پالایشگاه ها و ارتباط دادن آن به ایران همراه با جنگ ترکیبی رسانه ای، یکی از سناریوهای قابل بررسی به نظر می رسد.
خوراک پالایشگاه‌های ونزوئلا نفت فوق سنگین است و برای پالایش آن از واحدهای کرکینگ استفاده می‌شود، البته پالایشگاه‌های ایران، نفت فوق سبک، سبک و در برخی موارد نفت نیمه‌سنگین پالایش می‌کنند.
قطعات واحدهای کرکینگ پالایشگاه های این کشور به صورت انحصاری از سوی آمریکا تهیه و تعمیرات نیز در اختیار این کشور بود، در مذاکرات کاراکاس و واشنگتن تهیه این قطعات یکی از موضوعات حساس مورد مذاکره بود، اگر ونزوئلا بتواند این واحدها را از طریق ایران تعمیر نمایید، آمریکا یکی از اهرم های فشار خود را از دست خواهد داد.
دولت ونزوئلا بارها به وجود یک شبکه قدرتمند جاسوسی و خرابکاری سی آی ای در این کشور اذعان کرده است. حضور ایران در پالایشگاه‌های فراسرزمینی با هدف احیای ظرفیت و صادرات نفت کشور به این پالایشگاه‌هاست که تاکنون منجر به فروش روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت ایران تنها به پالایشگاه ال‌پالیتو شده است.
وزارت نفت در نظر دارد تا فعالیت های فراسرزمینی پالایشگاهی را به غیر از ونزوئلا در کشورهای کوبا، اوگاندا، سوریه ، ازبکستان و نیکاراگوئه نیز تعمیم و گسترش دهد، این پروسه که اختصاراً خرید وفادری پالایشگاهی خوانده می شود، این پالایشگاه ها را برای مصرف دائمی نفت ایران آماده می سازد، در این حالت تحریم های نفتی تا حد زیادی بی اثر خواهد شد. بر اساس برآوردها اگر کشور بتواند قریب یک میلیون بشکه نفت به این پالایشگاه ها صادر نمایید، میزان صادرات تا حد زیادی به رقم قبل از تحریم های هسته ای در ۱۷ سال قبل نزدیک خواهد شد. کارشناسان این پروسه را یک واکسیناسیون جدی و موثر در برابر تحریم های وزارت خزانه داری اآمریکا برشماری کرده اند، محتمل و منطقی به نظر می رسد که سرویس های امنیتی آمریکا برای جلوگیری از موفقیت مهندسان ایران در این طرح هر گونه عملیات خرابکاری و جنگ رسانه ای را در دستور کار قرار دهند
