به گزارش ایرنا، این رسانه انگلیسی به نقل از پائولوی پولی، رئیس سیاست امنیتی وزارت دفاع سوئیس، نوشت: وزارت دفاع در حال تهیه گزارشی درباره گزینه های امنیتی است که شامل مانورهای نظامی مشترک با کشورهای ناتو و پر کردن مهمات است.
هنوز گزارشی درباره جزئیات گزینه های سیاسی مورد بحث در دولت سوئیس منتشر نشده است.
رئیس سیاست امنیتی وزارت دفاع سوئیس هفته گذشته در مصاحبه ای گفت: در نهایت ممکن است تغییراتی در نحوه تفسیر بی طرفی ایجاد شود.
رسانه‌های سوئیس گزارش دادند که ویولا آمهرد، وزیر دفاع این هفته در سفری به واشنگتن گفت که سوئیس باید نزدیکتر با ائتلاف نظامی تحت رهبری آمریکا همکاری کند، اما از پیوستن به آن خودداری کند.
پولی گفت، بی طرفی، که کشورش را از هر دو جنگ جهانی در طول قرن بیستم دور نگه داشت، به خودی خود یک هدف نبود، بلکه هدف آن افزایش امنیت سوئیس بود.
این مقام سوئیس افزود: دیگر گزینه ها شامل نشست های منظم و در سطح عالی بین سوئیس و فرماندهان ناتو و سیاستمداران خواهد بود.
رویترز نوشت: نزدیکتر شدن بیشتر سوئیس به ائتلاف ناتو نشان‌دهنده انحراف این کشور از سنت به دقت پرورش یافته خودداری از جانبداری است که حامیان آن می‌گویند به سوئیس کمک کرد تا به‌طور مسالمت آمیزی پیشرفت کند و نقش ویژه‌ای را به‌عنوان واسطه، از جمله در زمان بن‌بست در روابط غرب با اتحاد جماهیر شوروی (سابق)، حفظ کند.
در حالی که سوئد و فنلاند – کشورهایی که سابقه بی طرفی نیز دارند – در آستانه پیوستن به ناتو هستند، پولی گفت که بعید است در گزارش وزارت دفاع سوئیس انجام این اقدام توصیه شود.
این گزارش سپتامبر (شهریور) آینده و بعد از بررسی ها در کابینه سوئیس تکمیل خواهد شد.
گزارش وزارت دفاع سوئیس همچنین برای بحث و بررسی به پارلمان این کشور ارائه خواهد شد و مبنایی برای تصمیم گیری های احتمالی در مورد جهت گیری آینده سیاست امنیتی سوئیس خواهد بود.
سوئیس از سال ۱۸۱۵، در کنگره وین که به جنگ های انقلابی فرانسه پایان داد، موضع بی طرفی را اتخاذ کرد و از آن زمان به بعد در جنگ های بین المللی شرکت نکرده است.
کنوانسیون ۱۹۰۷ لاهه مقرر می‌دارد که سوئیس در درگیری‌های مسلحانه بین‌المللی شرکت نمی‌کند، طرف‌های متخاصم را با نیرو یا تسلیحات حمایت نمی‌کند، یا قلمرو خود را در اختیار طرف‌های متخاصم قرار نمی‌دهد.
بی طرفی، که در قانون اساسی گنجانده شده است، به سوئیس حق دفاع از خود و چگونگی تفسیر جنبه های سیاسی این مفهوم را که در تعریف قانونی پوشش داده نشده است، می دهد.
این کنوانسیون آخرین بار در اوایل دهه ۱۹۹۰ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به روز شد تا امکان اتخاذ یک سیاست خارجی مبتنی بر همکاری با سایر کشورها در زمینه هایی مانند کمک های بشردوستانه و امدادرسانی در بلایای طبیعی فراهم شود.
مناقشه اوکراین بحث بی طرفی سوئیس را احیا کرده است و اکنون بر تصمیمات دولت برای اعمال تحریم‌ها علیه روسیه متمرکز شده است، اما اجازه صادرات مجدد مهمات ساخت سوئیس به اوکراین را نمی‌دهد.
ایگنازیو کاسیس رئیس جمهوری سوئیس، تحویل تسلیحات به کشورهای ثالث در حمایت از اوکراین را رد کرده است، اما، در عین حال گفته است که کشورش در اتخاذ موضع بی طرفی تعصب ندارد و خودداری از واکنش با تحریم ها باعث خواهد شد مهاجمان سوء استفاده کنند.
سوئیس تا همین حالا نیز روابطی با ناتو داشته است وسال گذشته تصمیم به خرید جنگنده های F-۳۵A از شرکت لاکهید مارتین (LMT.N) گرفت که توسط برخی از اعضای ناتو خریداری شده یا در این کشورها از این سلاح ها استفاده می شود.
وزیر دفاع سوئیس به شبکه تلویزیونی «اس آر اف» این کشور گفت: سوئیس به دلیل بی طرفی نمی تواند به هیچ اتحادی بپیوندد. اما ما می توانیم با هم کار کنیم و سیستم هایی که می خریم مبنای خوبی برای چنین همکاری است.
اقدامات مورد بررسی اخیر در گزارش وزارت دفاع سوئیس برای کشوری که تا سال ۲۰۰۲ از پیوستن به سازمان ملل متحد خودداری کرد و بسیاری از تسلیحات خود را تولید می‌کند، بسیار حائز اهمیت است.
ولادیمیر خوخلف، سخنگوی سفارت روسیه در بِرن، گفت، چنین اقداماتی به منزله تغییر ریشه ای سیاسی در سوئیس است. مسکو نمی تواند دست برداشتن این کشور از بی‌طرفی را، که پیامدهایی در پی خواهد داشت، نادیده بگیرد.
اما وی از ارائه جزئیات بیشتری خودداری کرد.
بر اساس نظرسنجی های جدید ۵۶ درصد سوئیسی از افزایش روابط این کشور با ناتو حمایت می کنند. پیشتر در بیشتر نظرسنجی ها به طور میانگین ۳۷ درصد از حمایت سوئیس از ناتو حمایت می کردند.
تیری بورکارت، رهبر حزب راست میانه لیبرال دموکرات که بخشی از ائتلاف حکومتی است، به رویترز گفت بی طرفی «باید انعطاف پذیر باشد».
وی گفت حزبش از هزینه بیشتر نظامی و روابط نزدیک تر با ناتو حمایت می کند ولی مخالف عضویت کامل دراین ائتلاف است.
با این حال پیتر کلر، دبیر کل حزب راست افراطی سوئیس (SVP) به رویترز گفته است که رابطه نزدیکتر با ناتو با بی طرفی ناسازگار است.
