بر اساس اطلاعات دریافتی کامرسانت، شرکت‌های نفتی روسیه به افزایش ارسال محموله‌های نفتی از طریق دریا به ترکیه، عمدتا از بنادر بالتیک ادامه می‌دهند. در ماه دسامبر، ترکیه رکورد جدیدی برای واردات نفت روسیه به نام خود ثبت کرد – ۴۴۴ هزار بشکه در روز که با افزایش عرضه به پالایشگاه ستاره ترکیه، متعلق به سوکار آذربایجان همراه است. علاوه بر این، مسیر ترکیه دارای مزایای لجستیکی در مقایسه با عرضه نفت از طریق کانال سوئز است.
بر اساس داده‌های Kpler (در دسترس کومرسانت) در دسامبر ۲۰۲۳، ترکیه حجم بی سابقه نفت روسیه را از طریق دریا وارد کرد که به ۴۴۴ هزار بشکه در روز (b/d) رسید، حدود ۷۰ درصد از این حجم به بندر آلیاگا ترکیه حمل شده است. رکورد ثبت شده در ماه دسامبر حدود ۱۳ درصد از کل صادرات دریایی فدراسیون روسیه در ماه دسامبر است. ۷۶ درصد دیگر از عرضه دریایی روسیه به خارج از کشور، به هند و چین رفت. در ماه نوامبر، روسیه حدود ۴۳۲ هزار بشکه در روز نفت به ترکیه عرضه کرد که نسبت به ماه اکتبر بیش از ۱۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داشت.
بر اساس برآوردهای Kpler، حدود ۸۵ درصد از کل تحویل‌های اورال به ترکیه در ماه دسامبر نه از نووروسیسک که از نظر جغرافیایی نزدیک است، بلکه از نفتکش‌هایی از بنادر پریمورسک و اوست-لوگا روسیه در بالتیک انجام شده است.
داده‌های اولیه ژانویه نشان می‌دهد که صادرات نفت روسیه به ترکیه در ژانویه نیز از ۴۰۰ هزار بشکه در روز فراتر خواهد رفت. عرضه روسیه به ترکیه در ماه اکتبر شروع به افزایش کرد، یعنی زمانی که لوک اویل ارسال محموله‌ها را به پالایشگاه ستاره ترکیه که متعلق به سوکار آذربایجان است آغاز کرد.
در طول سال گذشته، ترکیه همچنین بزرگترین واردکننده سوخت دیزل روسیه بوده است. افزایش قابل توجه عرضه نفت و سوخت به ترکیه نتیجه تحریم نفت و فرآورده‌های نفتی (به ترتیب از ۵ دسامبر ۲۰۲۲ و ۵ فوریه ۲۰۲۳) بود که در نتیجه فدراسیون روسیه عملاً عرضه نفت به اروپا را متوقف کرد. واردکنندگان از این واقعیت سود می‌برند که نفت و فرآورده‌های نفتی روسیه در بحبوحه تحریم‌های غرب با تخفیف معامله می‌شوند. با این حال، حجم این تخفیف‌ها در سال گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافت، زیرا روسیه صادرات کلی دریایی را با هماهنگی عربستان سعودی کاهش داد.
در بحبوحه مشکلات موجود در دریای سرخ ناشی از حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها، عرضه نفت به ترکیه جذاب تر می‌شود
تاکنون حتی یک کشتی حامل محموله روسی آسیب ندیده و تا آنجا که مشخص است هدف حملات قرار نگرفته است. با این حال، شرکت‌های نفتی روسیه همچنان عرضه نفت از طریق کانال سوئز به آسیا را کاهش دادند، اگرچه چنین عملیات‌هایی هنوز حدود نیمی از کل صادرات دریایی را تشکیل می‌دهند – ۱٫۵ میلیون بشکه در روز در دسامبر سال گذشته در مقابل بیش از ۱٫۹ میلیون بشکه در روز در اکتبر. در ماه دسامبر، بیشتر خطوط کانتینری و شرکت‌های نفتی بزرگ، ترانزیت محموله را از طریق دریای سرخ و خلیج عدن به حالت تعلیق درآوردند و از مسیر امن‌تر از طریق دماغه امید نیک در جنوب آفریقا استفاده کردند. با این حال، کاهش عرضه اورال به آسیا ممکن است به دلیل حملات حوثی‌ها نباشد، بلکه به دلیل اختلاف قیمت با مصرف کننده اصلی – هند است.
ویکتور کاتونا از شرکت Kplerیادآوری می‌کند که صادرات نفت دریایی روسیه به ترکیه در دسامبر سال گذشته اندکی از رقم مشابه در نوامبر فراتر رفت. اگر در ماه‌های گذشته، شرکت دولتی توپراس ترکیه، خریدار اصلی نفت روسیه بود، اکنون با پالایشگاه ستاره، جایی که لوک اویل شروع به تامین مواد خام CPC Blend از میادین خزر کرده است، شانه به شانه است. روسیه به طور عمده نفت اورال را به ترکیه عرضه می‌کند؛ سایر انواع نفت تنها «به صورت فوق‌العاده عرضه می‌شود. آقای کاتونا با اشاره به اینکه قیمت ارسال نفت به هند برای اورال هنوز نسبتاً بالاست، می‌گوید: «با توجه به ناهماهنگی‌های پراکنده بین صادرکنندگان نفت روسیه و خریداران هندی، به نظر می‌رسد ترکیه به جذاب‌ترین بازار برای نفت روسیه تبدیل شده است (تخفیف برنت در بازار محلی حدود ۳٫۵ دلار در هر بشکه است). به نوبه خود، نفت اورال در ترکیه می‌تواند با تخفیف ۵ تا ۶ دلار در هر بشکه نسبت به برنت معامله شود، اما با توجه به هزینه بالای لجستیک از طریق کانال سوئز، عرضه به ترکیه همچنان برای صادرکنندگان روسی سودآورتر است.
