رسانه تخصصی روابط بین الملل

گزینه نظامی اشتباه است و با ایران باید فقط گفت‌وگو کرد

Diplomacyplus.ir/?p=637
اندیشکده «کویینسی» در یادداشت خود با اشاره به ادامه مذاکرات هسته‌ای در وین نوشت: هرگونه گزینه نظامی علیه ایران اشتباه و بی‌فایده است و با ایران فقط باید گفت‌وگو کرد.

 اندیشکده کویینسی در یادداشت خود به‌قلم «گرگوری برو» نوشت: با ادامه مذاکرات برای تمدید توافق هسته­‌ا‌‌ی بین ایران و آمریکا در وین، مفسران به طور جدی نقشه حمله نظامی به جمهوری اسلامی برای جلوگیری از هسته‌­ای شدن این کشور را مطرح کرده­اند.

«لئون پانتا» «میشل فلورنوی» «دنیس راس» و دیگران نوشتند که تهدید به حمله برای متقاعد کردن ایران ضروری است تا نشان دهد «اگر در مسیر فعلی خود باقی بماند، عواقب شدیدی متحمل خواهد شد.» «اریک بروئر» و «هنری رم» کارشناسان منطقه‌ای به همین نتیجه رسیدند: «تهدید حمله باید روی میز باشد تا باعث مهار فعالیت ایران شود.»

این استدلال­‌ها قانع‌­کننده نیستند. «آنل شلین» از -موسسه کوئینسی- و «بروس ریدل» از- بروکینگز-  به ویرانی­هایی که ایران در صورت تحریک می­تواند در سراسر خاورمیانه وارد کند، اشاره کردند. مقامات امنیتی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) اعتراف کردند که سال­ها طول می­کشد تا به تنهایی حمله کنند. فقط آمریکا می­تواند چنین حمله­ای را انجام دهد و هیچ تضمینی برای آسیب جدی به ظرفیت غنی‌­سازی ایران وجود ندارد.

«مکس بوت» -مقاله­نویس تندرو- به این نتیجه رسید که بهتر است «با یک ایران هسته­‌ای زندگی کنیم» تا اینکه اجازه دهیم اوضاع تا حد حمله نظامی و جنگ همه­‌جانبه پیش برود.

با توجه به اینکه برجام در آستانه فروپاشی است، اگر رهبران آن تصمیم بگیرند در این مسیر حرکت کنند، هیچ چیزی مانع ایران و دستیابی به سلاح هسته­‌ای نمی­شود. در حالی که این یک شکست بزرگ برای آمریکا خواهد بود، شکستی که مقصر آن دونالد ترامپ است و دولت بایدن نمی­تواند کاری برای جلوگیری از هسته­‌ای شدن ایران انجام دهد.

تهدید به حمله نظامی، به ایران فشاری نمی‌­آورد، همانطور که در گذشته تاثیری نداشت. تنها راه عملی برای بازدارندگی آن از طریق تعامل دیپلماتیک، هم در سطح منطقه و هم از طریق گفتگوهای وین از جمله 1+5 است.

اول، باید توجه داشت که گریز هسته­ای و «هسته­‌ای شدن» با یکدیگر فرق دارند. اولین مورد به توانایی ساخت سلاح هسته‌­ای در مدت کوتاه اشاره دارد. کشورهای در آستانه هسته‌ای دارای برنامه‌هایی با اهداف غیرنظامی­اند که در تئوری، می‌توانند به سمت توسعه سلاح تبدیل شوند.

علیرغم تشدید غنی‌سازی، ممکن است ایران مایل به ساخت سلاح هسته‌ای نباشد. دولت، بارها علاقه خود به داشتن سلاح اتمی را انکار کرده است و [آیت‌­الله] علی خامنه‌ای نیز فتواهایی مبنی بر ضد اسلامی بودن آن صادر کرده است. معکوس کردن این سیاست یک تغییر چشم‌گیر خواهد بود.

یک حمله نظامی کاربرد محدودی خواهد داشت و می­تواند نتیجه معکوس داشته باشد. ایران اکنون در موقعیت قوی‌تری نسبت به سال 2015 قرار دارد. این کشور در سپتامبر 2019 با حمله به تاسیسات فرآوری نفت عربستان در بقیق، توانایی خود را برای انتقام علیه شرکای آمریکایی ثابت کرد، ضربه‌ای که منجر به کاهش تنش­‌ها توسط ریاض شد.

پس از سال‌ها تحریم اقتصادی، دولت ایران مقاومت خود را حفظ کرده است. ایران دیپلماسی آزمایشی را با رقبای خود، عربستان و امارات دنبال می­کند. حکومت در آستانه فروپاشی قرار ندارد.

این وضعیت، حملات نظامی آمریکا یا اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را تضمین نمی­کند، حملاتی که بزرگ، پرهزینه و در نهایت باعث شکست خودشان خواهد بود.

همانطور که اسفندیار باتمانقلیج خاطرنشان کرد، «مذاکرات در راستای آتش‌­بس است. در جنگ اقتصادی ایران هیچ آتش­‌بسی وجود نداشته است.» تضمین‌های آمریکا مبنی بر اینکه لغو تحریم‌ها برای مدت زمان مشخصی – شاید تا پایان دوره اول ریاست­‌جمهوری بایدن در ژانویه 2025 – باقی بماند – می‌تواند انگیزه لازم برای پایان دادن به غنی‌سازی را برای ایران فراهم کند.

موفقیت، مستلزم رضایت دولت رئیسی است، که تاکنون خواسته‌­های دور از ذهن و غیرواقعی را در وین مطرح کرده است. اگر ایران برای بازگشت به برجام خلوص نیت داشته باشد – و علاوه بر این، واقعا قصد ساخت سلاح هسته‌ای را ندارد – باید فعالیت‌های غنی‌سازی خود را کاهش دهد، و واشنگتن در مورد موضوع تحریم‌ها آماده باشد.

یک حمله نظامی کاری برای نجات توافق یا بازدارندگی ایران از ساخت بمب انجام نمی­دهد. تنها راه پیش رو، گفتگوی سازنده است.

به اشتراک بگذارید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط