فرماندهی تروریست‌های سنتکام در گزارش سالانه خود مدعی شد؛ بیش از ۳۰ هزار زندانی داعشی در عراق و سوریه حضور دارند که منتظر فرصت مناسب برای اقدام هستند.
به نوشته تایمز انگلیس، در این گزارش آمده؛ ۲۰ هزار نفر از اعضا و سرکردگان داعش در عراق و ۱۰ هزار نفر از آنان در سوریه در زندان هستند. از سوی دیگر ۲۵ هزار نفر کودکان تروریست‌های داعش نیز در اردوگاه‌ها به سر می‌برند که به زعم سنتکام، نسل آینده احتمالی داعش را شکل خواهند داد.
در همین حال سیا نیز پیش‌بینی کرده که شاخه خراسان داعش به عنوان جدی‌ترین تهدید برای غرب، منطقه و طالبان خواهد بود.
ارائه این گزارش‌ها و ادعاها از سوی سازمان‌های تروریستی سنتکام و سیا، گرچه در آستانه سال نو میلادی به عنوان گزارش‌دهی سالیانه محسوب می‌شود اما در واقع با اهداف و پیام‌هایی خاص همراه است.
نخست اینکه؛ برجسته‌سازی استمرار حضور و فعالیت گروه‌های تروریستی در افغانستان، عراق و سوریه یعنی مناطقی که آمریکایی‌ها بیشترین تحرک نظامی را داشته و دارند، می‌تواند توجیهی برای آغاز مجدد و استمرار و تشدید حملات و حضور آنها باشد.
این رویکرد زمانی بیشتر نمود می‌یابد که در گزارش سنتکام تاکید شده؛ در سال ۲۰۲۲، این نیروها ۳۱۳ عملیات علیه داعش انجام داده‌اند!
آمارسازی‌هایی از این دست، به دنبال نمایش چهره‌ای قهرمانانه و ناجی از آمریکایی است که بارها به پدید آوردن این گروه‌های تروریستی اقرار و بارها به عملیات‌های مشابه تروریستی خود نیز افتخار کرده تا در کنار توجیه استمرار حضور نظامی در عراق و سوریه بتواند هزینه‌های آن را برای کشورهای منطقه فاکتور و کنگره را نیز نسبت به ضرورت تداوم این مسیر مجاب نماید.
البته در گذشته این رفتارها به‌صورت پنهانی و غیر مستقیم صورت می‌گرفت اما رویه آشکار ترامپ با بیان این جمله که «آمریکا پلیس جهان نیست و کشورهای دیگر از جمله کشورهای عربی در غرب آسیا باید هزینه امنیت‌سازی آمریکا را بپردازند»، آن را به رویه‌ای جاری تبدیل کرد.
بر همین اساس؛ گزارش اخیر سنتکام درباره داعش در سوریه و عراق را نیز می‌توان از جنس فاکتورنویسی آمریکا برای کشورهای عربی منطقه دانست که با ادعای ایجاد امنیت به سرکیسه کردن آنها می‌پردازد. دوم آنکه؛ هر چند گزارش سیا درباره افغانستان به‌دنبال توجیه ضرورت حضور با ادعای مقابله با بازماندگان تروریست‌ها است، اما با توجه به سابقه آمریکایی‌ها در ایجاد و حمایت از گروه‌های تروریستی، این گزارش‌ها را باید نوعی برنامه‌ریزی برای ایجاد بحران‌های جدید در منطقه از رهگذر ساماندهی همان تروریست‌هایی دانست که آمار آنها را در قالب گزارش ارائه نموده است.
ساختار داعش نشان می‌دهد که بسیاری از سران و اعضای آن همان زندانیانی بوده‌اند که در زندان‌های تحت نظارت آمریکا در عراق گردآوری و در نهایت بر اساس سیاست بحران‌ساز واشنگتن با عنوان جدید داعش به کار گرفته شدند. طی سال‌های فعالیت داعش در عراق و سوریه نیز آمریکا رسما چتر حمایتی برای آنها ایجاد کرده و هرگز اجازه عملیات علیه آنها را نداده و در این راه حتی به بمباران ارتش عراق و سوریه نیز پرداخته است.
اردوگاه‌های آوارگانِ زیر نظر سنتکام نیز از دیگر مراکز حمایتی آمریکا بوده که ظرفیت بحران‌آفرینی با فرمان یا اجازه واشینگتن را دارد.
با توجه به طراحی آمریکا برای استمرار بحران امنیتی در منطقه، گزارش دو سازمان تروریستی سیا و سنتکام را می‌توان نوعی ارائه آمار درباره تعداد تروریست‌های تحت امر آمریکا علیه امنیت منطقه تفسیر کرد که احتمالا در آینده با نام‌های جدیدی به کار گرفته خواهند شد.
