به گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال اینترست در یادداشت خود به‌قلم «نیکلاس خو» نوشت: به‌تازگی از یک بحران بزرگ در روابط آمریکا و چین جلوگیری شده است؛
وزیر امور خارجه چین در 14 آوریل در یک کنفرانس خبری با آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان، تضمینی در مورد عدم صادرات اقلام نظامی ارائه کرد، چین نگرش محتاطانه و مسئولانه‌ای اتخاذ می‌کند؛
چین به طرف‌های مربوطه در جنگ بین اوکراین و روسیه سلاح ارائه نخواهد کرد و صادرات اقلام دومنظوره را مطابق با قوانین و مقررات مدیریت، کنترل خواهد کرد.
این یک نمونه موفق از اعمال دیپلماسی اجباری آمریکا برای بازدارندگی چین از ارائه کمک نظامی به روسیه است، دولت بایدن به‌طور مستقیم در چندین نوبت به چین هشدار داد که به روسیه کمک نظامی نکند و پس از بررسی دقیق و مکرر، چین هزینه‌ها و منافع را سنجیده و از این تهدید تبعیت کرده است.
با این حال، هر چقدر هم که پکن نسبت به مسکو دلسوز باشد، بیانیه کین گانگ بر این نکته تأکید دارد که چین دلایل قانع‌کننده‌تری برای خویشتن‌داری دارد و بر این اساس تا زمانی که بقای نظام پوتین در خطر نباشد، پکن به مسکو کمک نظامی لازم برای تغییر مسیر جنگ را ارائه نخواهد کرد.
سرانجام، چین قصد دارد تصویر مثبت‌تری از خود در سیاست جهانی، به‌ویژه پس از ویروس کرونا، نشان دهد؛
در فوریه سال جاری، وزارت خارجه چین دو سند مهم را منتشر کرد؛
اولین مورد، نقدی سیستماتیک از هارمونی آمریکا بود که بر سوءاستفاده ادعایی واشنگتن از قدرت خود برای به حداکثر رساندن منافع سیاسی، نظامی، اقتصادی، فناوری و فرهنگی تأکید می‌کرد .
دوم؛ طرح امنیت جهانی پکن (GSI) را ترسیم می‌کرد که یک جایگزین چینی برای مدل آمریکایی در سیاست جهانی بود.
در مورد کمک‌های نظامی چین به روسیه، سیاست بازدارندگی آمریکا موفقیت‌آمیز بوده است؛ دلایل ادامه این سیاست، منعکس‌کننده ترکیبی از عامل خطرات تعهد نظامی چین به روسیه، نگرانی از اینکه کمک نظامی به روسیه باعث تحریم اقتصادی بروکسل و واشنگتن شود و ضرورت بهبود وجهه بین‌المللی چین است؛
به‌جز سناریوی بعید «سقوط پوتین»، پکن به مسکو توانایی‌های نظامی مورد نیاز خود را ارائه نخواهد کرد. به نظر می‌رسد روسیه باید به آنچه دارد بسنده کند.
