بهگزارش دیپلماسی پلاس از مرکز مطالعات سورین، خبرگزاری آسوشیتدپرس در یادداشت تازه خود بهقلم «جان لیسستر» نوشت: به محض اینکه از یک ورزشکار اویغور برای برافروختن مشعل المپیک زمستانی پکن کمک گرفته شد، بحثها بالا گرفت. آیا این امر نشاندهنده پیام تند پکن است یا اینکه اعتراضات جهانی بر چین تاثیرگذار بود؟
انتخاب یک اویغور برای مشعلداری المپیک در مراسم افتتاحیه بازیهای زمستانی پکن در جمعه شب یک شگفتی بزرگ بود. هدف این کار هنوز روشن نیست. اما اقدامات این چنینی همیشه معنایی دارند.
چین قاطعانه انتقادهای بینالمللی در مورد سرکوب اویغورها را رد کرده است، رفتاری که دولت آمریکا و دیگر کشورها معادل نسلکشی میدانند. میزبانی چین برای این بازیها باعث شده است که بسیاری از اویغورهای تبعیدی احساس کنند که صدای آنها شنیده نمیشود.
اما انتخاب یک ورزشکار نسبتاْ ناشناخته برای روشن کردن مشعل المپیک نمیتواند تصادفی باشد.
چین میگوید که مراکز بازداشت در منطقه سین کیانگ غربی برای مبارزه با افراطگرایی اسلامی ساخته شدهاند. رهبران این کشور میگویند که این اردوگاهها آموزشهای شغلی ارائه میدهند. اویغورهای خارج از کشور میگویند که عزیزانشان هنوز در زندان هستند.
برخیها گفتهاند که انتخاب این ورزشکار اویغور به منظور خاموش کردن صدای منتقدان انجام گرفته است.
در میان مسائل متعدد حقوق بشری که بر بازیهای زمستانی امسال پکن سایه افکنده است، منطقه سین کیانگ (محل سکونت اکثر اویغورها) با اختلاف بیشترین اهمیت را دارد.
گروههای حقوق بشر، این بازیها را «بازیهای نسلکشی» نامیدهاند. آمریکا و چندین کشور غربی دیگر به دلیل نقض حقوق خواستار تحریم دیپلماتیک این رویداد ورزشی شدهاند.
اویغورها که از نظر فرهنگی، زبانی و مذهبی از چینیها متمایز هستند، مدتهاست که از حکومت پکن و هجوم مهاجرانی که در این منطقه غنی، از مزایای اقتصادی برخوردار شدهاند، نارضایتی دارند.
این نارضایتیها به مجموعهای از حوادث خشونتآمیز تبدیل شد که چین آن را تروریسم نامید و شی جینپینگ، رئیسجمهور این کشور و رهبر حزب کمونیست، خواستار سرکوب گسترده اویغورها شد.
اطلاعاتی که مردم چین در مورد منطقه سین کیانگ دارند، عمدتاً از تبلیغات دولتی نشات میگیرد. مردم پکن روز شنبه در شمال محل برگزاری افتتاحیه المپیک زمستانی به آسوشیتدپرس گفتند که مشارکت این ورزشکار اویغور را نمایشی از وحدت قومی بدون هرگونه پیام سیاسی میدانند.