پس از گذشت چندین روز از بحران اوکراین، رژیم صهیونیستی نخستین موضع رسمی خود را اعلام کرد. در این موضع‌گیری، کابینه رژیم صهیونیستی اعلام کرد خواستار پایان درگیری در اوکراین است و حاضر است به‌عنوان میانجی به پایان این بحران کمک کند، در همین زمینه نخست وزیر رژیم صهیونیستی ارسال کمک‌های بشردوستانه به اوکراین را افزایش داد. اخبار حکایت از آن دارند که در گفتگوی تلفنی روز یکشنبه «نفتالی بنت» با «پوتین»، این موضع رژیم صهیونیستی برای میانجیگری مطرح شده است اما واکنش «پوتین» به این موضع رژیم صهیونیستی منفی و در رد میانجیگری صهیونیست‌ها بوده است.
دست رد صهیونیست‌ها بر سینه دولت اوکراین
موضع میانجیگری رژیم صهیونیستی، در حالی اتخاذ می‌شود که براساس اعلام رسانه‌های رژیم صهیونیستی، «نفتالی بنت»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گفتگوی تلفنی با «ولادیمیر زلنسکی»، رئیس جمهور یهودی و غربگرای اوکراین، به درخواست وی مبنی بر ارسال سلاح از سوی رژیم صهیونیستی، پاسخ منفی داده بود، اما حالا تلاش دارد کمک‌های بشردوستانه‌ای را که «بنت» چند روز قبل ارسال آن را منوط به «ضرورت» کرده بود حالا اجرایی کند.
چرا صهیونیست‌ها موضع «میانجیگری» را انتخاب کردند؟
براساس داده‌های میدانی و موجود در عرصه سیاسی، رژیم صهیونیستی به‌عنوان هم‌پیمان استراتژیک ایالات متحده در موضع هم‌پیمان غرب قرار دارد و بر همین اساس، موضع مورد انتظار غرب از این رژیم، «حمایت از اوکراین» و محکوم کردن حمله نظامی روسیه به اوکراین است اما، چرا صهیونیست‌ها با اتخاذ موضع تقریباً بی‌طرفانه حالا خود را به‌عنوان میانجی مطرح می‌کنند؟
تلاش برای بازتعریف نقشی برای خود
یکی از دلایل اتخاذ موضعِ «میانجیگری» از سوی صهیونیست‌ها در بحران اوکراین، جایگاهی است که آنها برای خود در دوره پس از بحران سوریه انتخاب کرده‌اند. در دوره‌ای که ایالات متحده بنای خروج از منطقه را دارد، صهیونیست‌ها به‌دنبال آن هستند که خود را به‌عنوان بازیگر اول منطقه غرب آسیا مطرح کنند. حرکت آنها در مسیر عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی نیز با همین رویکرد صورت می‌گیرد. آنها به‌دنبال ایجاد ائتلافی منطقه‌ای علیه محور مقاومت هستند که فرماندهی این ائتلاف در اختیار خود آنها باشد، حالا بحران اوکراین در این رویکرد بهترین فرصت است که آنها برای خود نقشی را تعریف کنند که این نقش آنها را در منطقه بیش از گذشته مطرح کند. میانجیگری در بحران اوکراین که یک طرف آن روسیه و یک طرف آن غرب و ایالات متحده است لقمه‌ای بزرگتر از دهان صهیونیست‌ها است که آنها برای آن دورخیز کرده‌اند.
جلوگیری از تنش با روسیه
رژیم صهیونیستی به دو دلیل به هیچ وجه نمی‌خواهند که با روسیه تنش پیدا کند؛ اول آنکه آنها در سوریه در حال انجام عملیات‌هایی هستند که اگر روسیه با آن مقابله کند دیگر دست آنها به‌طور کامل در سوریه بسته خواهد شد. اما حضور آنها با استراتژی «جنگ بین جنگ‌ها» از اولویت‌های اصلی آنهاست، لذا برای آنکه به این جایگاه آسیبی نرسد به‌دنبال تعمیق روابط با روسیه هستند. از سوی دیگر با رویکرد ایالات متحده برای خروج از منطقه غرب آسیا آنها در آینده به روسیه بیش از گذشته در این منطقه نیاز پیدا خواهند کرد و تیره شدن روابط آنها با روسیه در آینده می‌تواند آنها را در بحران‌های جدی‌تر قرار دهد، لذا آنها از این منظر نیز به‌دنبال آن هستند با اتخاذ موضعی میانه، از تنش با روس‌ها جلوگیری کنند تا مبادا آنها را در آینده منطقه از دست بدهند.
دورشدن از ورود به موضع غرب و آمریکا
صهیونیست‌ها به‌دلیل هم‌پیمانی با غرب و ایالات متحده منطقاً باید در موضع آنها قرار گیرند، در این مقطع با روسیه مقابله کنند اما صهیونیست‌ها که به‌شدت از آینده نگران هستند و نمی‌خواهند روابطشان با روسیه تیره شود تا در آینده روس‌ها را از دست ندهند، نمی‌خواهند وارد عرصه موضع‌گیری علیه روسیه شوند، کما اینکه کابینه رژیم صهیونیستی در اولین جلسه رسمی‌اش پس از آغاز حمله روسیه به اوکراین، تنها به ابراز امیدواری برای پایان بحران و آرام شدن اوضاع اکتفا کرد و به هیچ وجه حمله روسیه را محکوم نکرد.
حالا صهیونیست‌ها اگر خود را در موضع میانجی قرار دهند، هم از موضع غرب جدا شده‌اند و روسیه را محکوم نکرده‌اند و هم اینکه در حمایت از روسیه مجبور نیستند بیش از این وفاداری خود را به روس‌ها نشان دهند.
موضع صهیونیست‌ها در اعلام آمادگی برای میانجیگری بین روسیه و اوکراین در حقیقت چنگ زدن مقامات رژیم صهیونیستی به یک موضع میانه برای فرار از دست هم‌پیمانان غربی آنها از یک‌سو و عدم درگیری با روسیه و جلوگیری از تیره شدن روابطشان با این کشور از سوی دیگر است، موضعی که شاید خشنودی روس‌ها را به‌همراه داشته باشد اما قطعاً موجب خشم اعضای ناتو و ایالات متحده خواهد شد و تبعات آن را باید زمانی دید که بحران اوکراین به پایان رسیده است.
