اکونومیک تایمز ایندیا، در گزارشی با موضوع همکاری تهران و دهلی و به نقل از «سارباناندا سونووال»، وزیر بنادر، کشتی‌رانی و آب‌راه‌های هند نوشت که هند و ایران در حال مذاکره در خصوص مفاد قرارداد اولیه برای تمدید استفاده از بندر چابهار و در حال کار برای نهایی کردن توافق در آینده نزدیک هستند.
قرارداد بلند مدت چابهار به عنوان اولین پروژه بندری خارجی هند قرار است جایگزین قرارداد اصلی شود که عملیات هند در پایانه شهید بهشتی بندر چابهار را پوشش می دهد و هر ساله تمدید می شود. قرارداد جدید به مدت ۱۰ سال اعتبار خواهد داشت و به طور خودکار تمدید خواهد شد.
هند در ماه مه ۲۰۱۶ قراردادی سه جانبه با ایران و افغانستان برای توسعه پایانه شهید بهشتی چابهار امضا کرد. با این حال، از زمانی که طالبان در سال گذشته بر افغانستان مسلط شدند، این کشور نقش محدودی در این قرارداد داشت.
هند متعهد شده بود که ۸۵ میلیون دلار در پایانه بهشتی سرمایه گذاری کند و جرثقیل ها و سایر تجهیزات به ارزش چند میلیون دلار را در حال حاضر فراهم کرده است. هند به بهره برداری و تجهیز پایانه های کانتینری و چند منظوره بندر چابهار طبق هماهنگی های فعلی ادامه می دهد. اخیراً هند شش جرثقیل بندری متحرک را به منطقه آزاد تجارت جهانی بنادر هند (IPGCFTZ) در این بندر تحویل داده است.
دولت هند همچنین بودجه قابل توجهی به مبلغ ۱۰۰ کرور روپیه برای توسعه بندر در سال مالی آینده ۲۰۲۳-۲۰۲۴ که از آوریل آغاز می شود، اختصاص داده است. این تصمیم در یک زمان حیاتی اتخاذ می‌شود، زیرا شرکت هند پورت‌های جهانی اخیراً مناقصه‌هایی به ارزش ۸۰۰ کرور روپیه برای تهیه و نصب تجهیزات ضروری در این دروازه استراتژیک ارائه کرده است که نشان می دهد، م مراحل تکمیل پروژه به وضوح در حال پیشرفت است.
بندر چابهار، دروازه مهمی برای دسترسی هند به افغانستان و آسیای میانه است. ایده اصلی تجهیز این بندر این بود که بندر هند را قادر می سازد تا پاکستان را دور بزند و به افغانستان و در نهایت به آسیای مرکزی دسترسی پیدا کند.
ایران به درستی از این فرصت طلایی برای تقویت چشم انداز اقتصادی خود با اجازه دادن به هند برای سرمایه گذاری در بندر چابهار استفاده کرد. این تصمیم فرصت های زیادی را برای ایران باز کرد، از جمله روابط اقتصادی بهتر با هند، دسترسی به بازارهای آسیای مرکزی، و فرصتی برای متعادل کردن روابط خود با دیگر قدرت های منطقه. هند در چابهار، موارد زیادی برای ارائه دارد، از جمله سرمایه گذاری در توسعه زیرساخت ها، مانند شبکه های جاده ای و ریلی، و پتانسیل تبدیل شدن به یک بازار عمده برای کالاهای ایرانی.
علاوه بر این، این بندر می تواند به عنوان یک مرکز تجارت ترانزیتی بین هند، ایران و افغانستان عمل کند و یک مسیر جایگزین برای جاده سنتی ابریشم که از چین می گذرد فراهم کند. این بندر با موقعیت استراتژیک خود در نزدیکی تنگه هرمز و اقیانوس هند، پتانسیل قابل توجهی را ارائه می دهد.
علاوه بر مزایای استراتژیک و اقتصادی، اجازه دادن به هند برای مشارکت در بندر چابهار به ایران برای حفظ تعادل ژئوپلیتیکی خود نیز کمک می کند، که در دنیای به شدت قطبی شده امروز اهمیت اولیه دارد. در حالی که ایران به طور سنتی با روسیه و چین همسو بوده است، روابط صمیمانه ای با هند نیز حفظ کرده است.
سرمایه‌گذاری هند در بندر چابهار نشان‌دهنده تعهد ایران به روابط خود با هند و کمک به متعادل کردن روابط این کشور با دیگر قدرت‌های بزرگ منطقه است.
مشارکت هند در این بندر باعث تقویت اقتصاد محلی در استان سیستان و بلوچستان ایران می‌شود و این سرمایه‌گذاری‌ها فرصت‌هایی را برای اشتغال و کسب‌وکارهای محلی ایجاد می‌کند و تأثیر مثبتی بر جوامع اطراف خواهد گذاشت.
هند با سرمایه گذاری در این پروژه تعهد خود را برای تقویت منطقه، روابط با کشورهای همسایه و کمک به رشد و شکوفایی کل منطقه را نشان می دهد.
