الوقت- این روزها شرایط سیاسی و امنیتی سرزمینهای اشغالی به وضعیت پیش از وقوع زلزله‌ای می‌ماند که به محض رخ دادن همه چیز را به ویرانه تبدیل خواهد کرد. درحالی که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی با استناد به توانمندی ارتش این رژیم مدعی است که با قدرت روز افزون ایران و گروههای مقاومت مقابله خواهد کرد اما همین ارتش اکنون در مقابل دولت او قد علم کرده است.
روزنامه «جروزالم پست» روز دوشنبه نوشت که خلبانان و مهمانداران شرکت هواپیمایی «اِل‌عال»، حاضر نشدند که داوطلبانه، هدایت هواپیمای حامل بنیامین نتانیاهو و همسرش را به مقصد رم، پایتخت ایتالیا برعهده گیرند و هنوز مشخص نیست که نخست وزیر چگونه به رم سفر خواهد کرد. هر چند این شرکت هواپیمایی خواست به بهانه مشخص نشدن دو خلبان و کندی پروازها به دلیل پیامدهای ناشی از ویروس کرونا، نافرمانی خلبانان را لاپوشانی کند اما برآیند تحولات اخیر در اراضی اشغالی بیانگر این است که ارتش این روزها در جبهه مخالف دولت قرار گرفته است.
همچنانکه پیش از این هم 37 خلبان صهیونیست از مجموع ۴۰ خلبان که در نیروهای ذخیره رژیم صهیونیستی خدمت می‌کنند، اعلام کردند که در آموزش‌های روز چهارشنبه (17 اسفند) در اعتراض به اقدامات کابینه تندرو این رژیم شرکت نخواهند کرد. رسانه‌های صهیونیستی نوشتند که این خلبانان که در اسکادران ۶۹ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی -یگان جنگنده‌های اف-۱۵ خدمت می‌کنند و از آنها برای حمله به اهداف دور از فلسطین اشغالی استفاده می‌شود، به فرمانده این اسکادران اطلاع داده‌اند که در تمرینات حضور نخواهند یافت. براساس این گزارش، از خلبانان این یگان اعم از نیروهای رسمی و ذخیره برای حمله به اهداف در سوریه استفاده می‌شود.
نگرانی از فروپاشی در بدنه ارتش
به دنبال اعلام اعتصاب گروهی از خلبانان اسکادران ذخیره رژیم صهیونیستی در اعتراض به اقدامات جنجالی کابینه، دولت نتانیاهو نشست امنیتی برگزار کرد که در آن هرتزی هالوی، رئیس ستاد ارتش و یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم به نخست‌وزیر نسبت به گسترده شدن دامنه این نافرمانی نظامی و سرباز زدن از خدمت به بخش‌های مختلف ارتش هشدار دادند. در این جلسه، هالوی به نتانیاهو و گالانت هشدار داد که ممکن است این اتفاق منجر به کاهش قابل توجه سطح آمادگی عملیاتی ارتش رژیم صهیونیستی شود. در همین حال، گالانت نیز خواستار گفتگوی میان دولت رژیم صهیونیستی و جناح اپوزیسیون بر سر طرح اصلاحات قضایی شد. گالانت در این باره گفت:«شرایط امروز به گونه‌ای است که ما را ناگزیر به گفتگوی سریع می‌کند، ما با چالش‌های خارجی سنگین و پیچیده‌ای مواجه هستیم، هر درخواستی مبنی بر امتناع از خدمت به کار ارتش اسرائیل و توانایی آن در انجام وظایف آسیب می‌زند».
هراس مقامات امنیتی صهیونیستی از گسست و نافرمانی در ارتش یک شبه اتفاق نیفتاده است و این بحران از سالها پیش شروع شده بود و اکنون به نقطه جوش رسیده و فوران کرده است. تمرد خلبانان از دولت راست افراطی در شرایطی است که در ماههای اخیر گزارشهای زیادی مبنی بر نافرمانی در بین نیروهای ارتش منتشر شده است.
اگرچه نتانیاهو قصد دارد با کمک نیروهای ارتش و پلیس مخالفان را از کف خیابانها جمع کند، اما در روزهای اخیر علاوه بر شهروندان صهیونیست و مقامات سابق، تعدادی از ژنرالهای اسرائیلی هم برای پیوستن مردم به اعتراضات فراخوان داده‌اند. فرماندهان ارتش بر این باورند که حضور تندروها در کابینه به فروپاشی انسجام اجتماعی منجر شده و ضربات جدی به اقتصاد اسرائیل خواهد زد و اعتبار جهانی رژیم در عرصه‌های متعدد را زیر سؤال خواهد برد و سعی دارند تا هر چه زودتر راستهای افراطی را از اریکه قدرت به زیر بکشند زیرا ادامه حکمرانی آنها را به صلاح خود نمی‌دانند.
همچنین گزارشهایی مبنی بر فرار سربازن و افسران از پادگانها منتشر شده است که زنگ خطر را برای مقامات تل آویو به صدا دراورده است. نیروها و افسران ارشد یگان‌های ذخیره در ارتش و نیروی هوایی با انتقاد از اقدامات کابینه نتانیاهو تاکید کردند که در صورت تداوم این اقدامات، از خدمت نظامی سر باز خواهند زد و از رئیس ستاد ارتش خواسته‌اند تا در کنار آنها قرار بگیرد. حتی کارمندان سرویس جاسوسی موساد هم در روزهای اخیر به جمع معترضان پیوسته‌اند و این مسئله نگرانی دولت را افزایش داده است.
ایتامار رایشل، رئیس سابق بخش پرسنل ارتش رژیم صهیونیستی اخیرا در سخنانی گفته است:«تا سال ۲۰۲۶ نیروی هوایی ۵۵ درصد از تجربه حرفه‌ای خود را از دست خواهد داد و این بدان معناست که آسیب درازمدت در مهم‌ترین بخش، یعنی بخش نیروی انسانی نمایان خواهد شد». اسحاق بریک فرمانده دانشکده‌های افسری سابق صهیونیستی هم اذعان کرد که ضعف نظامی تنها شامل نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی نیست و درباره بخش‌های دیگر آن نیز صدق می‌کند.
محافل نظامی ارتش رژیم صهیونیستی معتقدند که وضعیت ارتش این رژیم در پی تصمیم‌های متعددی که سران آن در سالهای اخیر اتخاذ کرده، وخیم است و نیروهای آن از سطح آمادگی قابل توجهی برخوردار نیستند. به گفته مقامات نظامی اسرائیل، تصمیم‌های روسای ارتش منجر به افت کارایی سربازان و کاهش دائمی انگیزه جوانان برای انجام خدمت سربازی شده است. نیروهای امنیتی زمانی که شهرک نشینان به کرانه باختری یورش می‌بردند امنیت جان آنها را برعهده داشتند اما پس از قدرت گیری تندروها، در مقابل شهرک نشینان یاغی قرار گرفته‌اند و هفته گذشته نیروهای ارتش اجازه ندادند تا صهیونیستها برای دومین بار به شهرک «حواره» در نابلس حمله کند و نشان می‌دهد شکاف ارتش مخالف سیاستهای دولت عمل می‌کند.
صهیونیستها بر این باورند که کابینه تندرو نتانیاهو با طرحهای جنجالی از جمله «اصلاح سیستم قضایی» به سمت دیکتاتوری پیش می‌رود و دموکراسی ادعایی در سرزمینهای اشغالی را تهدید می‌کند. هر هفته شنبه‌ها دهها هزار نفر در مخالفت با سیاستهای دولت نتانیاهو در شهرهای مختلف تظاهرت برگزار می‌کنند و گفته‌اند تا زمان تحقق خواسته‌هایشان که سرنگونی دولت است به اعتراضات خود ادامه می‌دهند. این اعتراضات که هفته به هفته گسترده‌تر می‌شود، سبب شده تا نتانیاهو برای حفظ دولت نیم بندی خود و برقراری آرامش دست به دامن نیروهای امنیتی شود و این هفته اعتراضات به خشونت کشیده شد.
تاثیرات سیاسی نافرمانی ارتش
تضعیف بدنه ارتش عواقب ناگواری برای رژیم اشغالگر خواهد داشت. وزرای تندرو صهیونیستی به ویژه ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و بزالل اسموتریچ، وزیر داراریی رژیم صهیونیستی سعی دارند ارتش را تقویت کرده و با کمک آن بتوانند گروههای مقاومت فلسطینی را از میان برداشته و امنیت و آرامش را به سرزمینهای اشغالی برقگردانند اما با نافرمانی نیروهای ارتش کار برای تندروها سخت‌تر خواهد شد و هر طرح ضد فلسطینی شکست خواهد خورد. این درحالی است که گروههای فلسطینی روز به روز قدرتمندتر می‌شوند و هر آن اندازه که صهیونیستها از خدمت در ارتش فرار می‌کنند و به جمع معترضان ضد دولتی می‌پیوندند، به همان میزان فلسطینی‌ها جذب گروههای مقاومت می‌شوند و به لحاظ تعداد نیرو هم کفه موازنه به نفع فلسطینی‌ها در جریان است.
یکی از دلایل عمده‌ای که لایه‌های امنیتی رژیم اشغالگر را تضعیف کرده است، به شکستهای تل‌آویو در برابر گروههای مقاومت برمی‌گردد که خود صهیونیستها هم به آن اعتراف می‌کنند. شروع جنگهای بی‌نتیجه در نوار غزه که جز هزینه برای صهیونیستها ثمری نداشت، نیروهای ارتش را سرخورده کرده است. آنها حاضر نیستند جان خود را به خاطر منافع سیاسی رهبرانشان به خطر بیندازند، در ضمن، هر چه تنش با گروههای فلسطینی بیشتر شود، امنیت اراضی اشغالی هم بیشتر تهدید خواهد شد و این خواست صهیونیستها نیست. افسردگی هزاران افسر و سرباز ارتش و موج گسترده خودکشی در سالهای اخیر، ناشی از آثار جنگهایی است که نظامیان صهیونیستی هر روز مجبورند آنرا تکرار کنند. رسانه‌های عربی اخیرا گزارش دادند که اسرائیل در حال عبور از سخت‌ترین دو راهی است و آنچه در کرانه باختری رخ می‌دهد، آشوب عظیمی است که به قدرت ارتش اشغالگر اسرائیلی برای انجام ماموریت‌های روتین خود در کرانه آسیب می‌زند. با این وجود، با فروپاشی ارتش صهیونیستی، گروههای مقاومت ضربات سختی را به شهرک نشینان وارد خواهند کرد و تلفات این رژیم در برابر فلسطینی‌ها افزایش خواهد یافت.
نتانیاهو همواره مدعی بود که نیروی هوایی این رژیم قدرتمندترین نیروی هوایی در منطقه است و به آن فخرفروشی می‌کرد اما به نظر می‌رسد این ارتش دوران افول خود را سپری می‌کند و صهیونیستها بعد از این دیگر نمی‌توانند روی نیروهای نظامی خود برای مقابله با گروههای مقاومت در فلسطین و منطقه حساب باز کنند. نتانیاهو با استفاده از این خلبانان می‌خواست به تاسیسات هسته‌ای ایران و خاک سوریه حمله کند اما این افراد حتی حاضر نیستند او را در سفر رسمی مشایعت کنند.
از سوی دیگر، نتانیاهو تلاش می کند با عادی سازی روابط با رژیم‌های سازشکار عرب، قدرت رژیم صهیونیستی را در منطقه تقویت کند و برای اینکه اعراب را به این فرآیند سیاسی بکشانند به آنها وعده تضمین امنیتی می‌دهد. امنیتی که قرار است با کمک همین ارتش متزلزل و نافرمان برقرار شود، اما واقعیت این است که این نیروها حتی قادر نیستند امنیت شهرک‌نشینان را تامین کنند چه برسد به امنیت اعراب. بنابراین، اگر تضعیف ارتش صهیونیستی تداوم داشته باشد، این مسئله می‌تواند در رویکرد کشورهای سازشکار خلیج فارس هم تاثیر منفی بگذارد. چرا که یکی از اهداف اصلی آنها از عادی سازی این است که با کمک این رژیم بتوانند ائتلاف تشکیل داده و بتوانند تهدیدات ادعایی از سوی ایران را از بین ببرند و قراردادهای امنیتی برای خرید تسلیحات هم امضا کرده‌اند اما اگر وضع به همین منوال ادامه یابد، اعراب در مواضع خود تجدیدنظر خواهند کرد، زیرا به ریسمانی چنگ زده‌اند که از درون پوسیده است و توسط جستن به آن دردی از اعراب دوا نخواهد کرد.
رژیم صهیونیستی در سراشیبی سقوط
دو ماه پیش که در جلسه رای اعتماد به کابینه نتانیاهو، مقامات سابق صهیونیستی قدرت گیری راستهای افراطی را تهدیدی برای موجودیت این رژیم اعلام کردند اما کمتر کسی تصور می‌کرد که در مدت کوتاهی سرزمینهای اشغالی به چنین سرنوشتی دچار شود که نسبت به ادامه حیات خود ابراز نگرانی کنند. مقامات صهیونیستی 75 سال ادعا می‌کردند که روز به روز انسجام و اتحاد صهیونیستها قویتر می‌شود و حتی برای برگزاری جشن 100 سالگی طرح و برنامه می‌ریختند اما اکنون به صراحت به فروپاشی از درون اذعان می‌کنند.
اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی پس از قدرت گیری نتانیاهو و دوستانش بارها اعلام کرده که این رژیم در آستانه سقوط قرار دارد و نسبت به این مسئله هشدار داده و با استناد به روایات تاریخی حتی گفته شاید اسرائیل هشتاد سالگی خود را نبیند. چنین اظهاراتی از سوی عالی‌ترین مقامات صهیونیستی بی‌ربط نیست و تحولات ماههای اخیر به خوبی این واقعیت را نشان می‌دهد این رژیم به پایان خود نزدیک شده است و این فروپاشی نه از سوی فلسطینی‌ها و محور مقاومت، بلکه توسط خود صهیونیستها رخ خواهد داد.
علاوه بر مقامات تل‌آویو، متحدان غربی آنها هم به این مسئله اعتراف کرده‌اند. در همین ارتباط، مایکل بلومبرگ، رئیس اجرایی شرکت مالی و رسانه‌ای «بلومبرگ» در مقاله‌ای در روزنامه نیویورک تایمز نوشت:«دولت نتانیاهو از طریق در معرض خطر قرار دادن ائتلاف‌های اسرائیل در سراسر جهان و اقتصادش در داخل و دموکراسی که براساس آن این دولت شکل گرفته، در حال به بار آوردن فاجعه است». بلومبرگ گفت:«من هرگز در سیاست داخلی اسرائیل مداخله نکرده و از طرحهای دولت آن انتقاد نکرده‌ام. به دلیل عشقم به اسرائیل و احترامم به مردم آن و نگرانی‌ام نسبت به آینده‌اش در حال حاضر علنا علیه تلاش کنونی دولت برای نابودی دستگاه مستقل قضا صحبت می‌کنم». مقامات آمریکایی و اروپایی هم نسبت به طرحهای جنجالی تندروها در رژیم صهیونیستی به شدت ابراز نگرانی کرده‌اند و خواستار پایان دادن به اقداماتی شدند که به اذعان آنها می‌تواند تنشها را در سرزمینهای اشغالی تشدید کند.
اظهارات صریح مقامات اسرائیلی و حامیان غربی آنها نسبت به فروپاشی از درون این رژیم در کنار تمرد نیروهای ارتش، نشان می‌دهد وضعیت خیلی فاجعه بارتر از آن چیزی است که در رسانه‌ها منتشر می‌شود و این بحران به مدت هشت دهه همچون آتش زیر خاکستر باقی مانده بود که فقط به یک جرقه نیاز داشت که تندروها ناخواسته آنرا کلید زدند.
