ه‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده گیت استون مقاله‌ای به‌قلم «کان کوفلین» منتشر کرد که در آن آمده است: برکناری پرماجرای «بوریس جانسون» از قدرت، یک فرصت عالی به بریتانیا داده تا سیاست جدیدی را در قبال ایران در پیش گیرد، سیاستی که پاسخ مناسبت‌تری به تهدید مرگبار حکومت جمهوری اسلامی علیه بریتانیا و متحدانش باشد.
نگرش جانسون نسبت به ایران و فعالیت‌های غیرقانونی هسته‌ای این کشور، از زمان وزارت خارجه تا نخست‌وزیر مبهم بود.
جانسون در زمان دولت ترامپ تمایل داشت برای مقامات آمریکایی که در مورد ایران کار می‌کردند، این تصور را ایجاد کند که او نسبت به ارزش برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) عمیقا مردد است. این توافق در زمان اوباما به دست آمد و قرار بود که فعالیت‌های هسته‌ای ایران را محدود کند.
به هر حال، هر تردیدی که جانسون به صورت خصوصی در مورد این توافق اظهار می‌کرد، باعث نمی‌شد تا به تعامل بریتانیا در این توافق پایان دهد.
بریتانیا در زمان نخست‌وزیری او از اقدامات دیگر امضاکنندگان غربی توافق شامل آمریکا، فرانسه و آلمان برای احیای برجام، حمایت می‌کرد، حتی با وجود اینکه شواهد فراوانی در دست بود مبنی بر اینکه تهران مطلقا تمایلی به پایبندی به آن ندارد.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نهاد تحت حمایت سازمان ملل است که مسئولیت نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران را دارد و گزارشی از آخرین مورد از نقض تعهدات برجام توسط تهران ارائه کرده و در آن می‌گوید که ایران اخیرا فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم خود را در تاسیسات زیرزمینی فردو افزایش داده است.
کارشناسان می‌گویند که این کار، ایران را قادر می‌سازد اورانیوم را در سطح تسلیحاتی غنی‌سازی کند، بدون اینکه تیم‌های بازرسی آژانس بتوانند آن را کشف کنند.
ابعاد تهدید جمهوری اسلامی در آخرین بیانیه هفته گذشته جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا، منعکس شده که می‌گوید ایران با ارسال صدها پهپاد خود به روسیه موافقت کرده تا از جنگ این کشور در اوکراین حمایت کند.
تهاجم روسیه در شرق اوکراین به واسطه تحمل خسارات سنگین چه از نظر نفرات و چه تجهیزات متوقف شده و مسکو به دنبال تامین نیروهای کمکی نظامی برای حفظ اقدامات جنگی خود است.
بنابراین، ارائه صدها پهپاد ایرانی می‌تواند به روس‌ها کمک کند.
سالیوان این هفته در نشست خبری با خبرنگاران در کاخ سفید گفت: «اطلاعات ما حاکی از این است که دولت ایران آماده ارائه چند صد پهپاد از جمله پهپادهایی با قابلیت حمل سلاح به روسیه بنابر یک جدول زمانی سریع است.»
ارتش بریتانیا در مورد مقیاس تهدید نظامی ایران مطمئنا دچار توهم نشده، آن هم بعد از اینکه یک یگان از تفنگداران دریایی سلطنتی اخیرا محموله‌ای از موشک‌های زمین به هوای ایران را رهگیری کرد که برای شورشیان حوثی فرستاده می‌شد.
این شورشیان مورد حمایت ایران هستند که بر خلاف قطعنامه سازمان ملل، در یمن می‌جنگند.
افزایش فعالیت‌های نظامی اخیر ایران چه در خلیج‌فارس و چه در اوکراین شواهد غیرقابل انکاری هستند
از اینکه این کشور به دور از تلاش برای دستیابی به توافق با غرب، مصمم است تا خصومت‌ها را تشدید کند.
این تغییر رویکردی است که نخست‌وزیر بعدی بریتانیا باید هنگام تدوین سیاست بریتانیا برای برخورد با ایران، به آن توجه داشته باشد.
بریتانیا به همراه دیگر امضاکنندگان برجام باید سیاست خود را در آینده بر این فرض مبتنی کنند که ایران یک نظام متخاصم است و نه حکومتی که علاقه‌ای برای توافق صلح‌آمیز با غرب داشته باشد.
