رسانه تخصصی روابط بین الملل

معنای قیام پریگوژین برای آینده رژیم ولادیمیر پوتین چیست؟

Diplomacyplus.ir/?p=8896
به جز یک شورش بزرگ در میان نیروهای مسلح معمولی واقعیت آن است که پریگوژین پایگاه قدرت و دوستان قابل توجهی در میان نخبگان روسیه ندارد. با این وجود، تعداد کمی انتظار داشتند پریگوژین تا این اندازه پیش برود. این شورش مسلحانه چالشی مستقیم برای اقتدار پوتین است.

ولادیمیر پوتین تاریخ روسیه را می‌داند. او می‌داند که انقلاب اکتبر در سال ۱۹۱۷ که بلشویک‌ها را به قدرت رساند با شورش در میان نیرو‌های مسلح روسیه در حالی که کشور در جنگ بود آغاز شد. رئیس جمهور روسیه اوایل روز ۲۴ ژوئن در سخنرانی‌ای رسمی خطاب به مردم روسیه شورش مسلحانه “یوگنی پریگوژین” را با عباراتی مشابه توصیف کرد و آن را تحت عنوان از پشت خنجر زدن به کشور و ملت روسیه خواند.

پوتین گفت: “در سال ۱۹۱۷ زمانی که این کشور در جنگ جهانی اول می‌جنگید چنین ضربه‌ای به روسیه وارد شد. دسیسه‌ها، دعوا‌ها و سیاست ورزی پشت سر ارتش و ملت به بزرگترین آشوب تبدیل شد و ویرانی ارتش و فروپاشی دولت را به همراه داشت و در نهایت منجر به تراژدی جنگ داخلی شد.”

هدف از سخنرانی پوتین آشکارا این بود که نشان دهد او کنترل کامل اوضاع را در دست دارد، زیرا او به ارتش دستور داد “شورش مسلحانه” را سرکوب کند و وضعیت را تثبیت کند. در مورد روستوف آن دون جایی که به نظر می‌رسد مزدوران واگنر تحت امر پریگوژین کنترل اوضاع را به دست گرفته اند او وعده داد که برای کسانی که “راه خیانت” را انتخاب کرده اند مجازات سریعی در پیش باشد.

با این وجود، نیرو‌های پریگوژین حتی زمانی که او صحبت می‌کرد در حال پیشروی به سمت مسکو بودند و تا بعد از ظهر شنبه به ورونژ در حدود ۵۰۰ کیلومتری جنوب پایتخت روسیه رسیدند.

خبرنگار “رویترز” گزارش داد که بالگرد‌های نظامی به یک کاروان واگنر که حامل نیرو‌های نظامی و یک تانک در خارج از شهر بود، شلیک کردند.

علیرغم تاکید پوتین بر کنترل داشتن روی وضعیت، اقدامات رژیم او عدم اطمینان عمیقی در مورد آن چه در آینده اتفاق خواهد افتاد را نشان داد. خودرو‌های زرهی یک شبه در خیابان‌های مسکو جایی که “رژیم عملیات ضد تروریستی” اعلام شده مستقر شدند. “سرگئی سوروویکین” معاون فرمانده تلاش‌های جنگی روسیه یک شبه از جنگجویان واگنر خواست تا به شورش خود پایان دهند و به پایگاه‌های خود بازگردند او این کار را در حالی انجام داد که یک دستش روی تفنگ اش بود.

به جز یک شورش بزرگ در میان نیرو‌های مسلح معمولی واقعیت آن است که پریگوژین پایگاه قدرت و دوستان قابل توجهی در میان نخبگان روسیه ندارد. با این وجود، تعداد کمی انتظار داشتند پریگوژین تا این اندازه پیش برود. این شورش مسلحانه چالشی مستقیم برای اقتدار پوتین بود. گذر زمان نشان خواهد داد که قدرت این مرد قدرتمند خودخوانده چقدر است و او تا چه میزان بر کشور و نیرو‌های امنیتی روسیه تسلط دارد.

به اشتراک بگذارید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط