بسیاری در غرب امیدوار بودند که تحریم‌ها و اشتباهات پوتین در اوکراین منجر به سقوط حکومت او شود؛ اما او توانسته دوام بیاورد. این تاب‌آوری چند دلیل دارد. اقتصاد روسیه بازطراحی شده است. نفت روسیه تحریم‌ها را دور زده و به کشورهای جنوب جهانی صادر می‌شود. برندهای غربی با محصولات چینی و محلی جایگزین شده‌اند. در کتاب‌های درسی و رسانه‌ها روایتی جذاب از ملی‌گرایی و قربانی بودن روسیه ترویج می‌شود. مخالفان داخلی نیز سرکوب شده‌اند.
در طول زمان حکومت روسیه با آسیب‌پذیری‌های جدیدی مواجه خواهد شد. تبعات فزاینده قطع ارتباط با تکنولوژی غربی بهره‌وری را تضعیف خواهد کرد. وابستگی رو به افزایش روسیه به چین می‌تواند به یک نقطه‌ضعف تبدیل شود. نظامی‌سازی اقتصاد به استاندارد زندگی مردم لطمه می‌زند. در دوران جنگ سرد، شوروی از دو جنبه نظامی و ایدئولوژیک، برای جهان خارج تهدید محسوب می‌شد. غرب موفق شد شوروی را مهار کند و پس از فروپاشی آن، از اصلاحات سیاسی و اقتصادی در این کشور استقبال کرد. پوتین دموکراسی در روسیه را به عقب رانده است. او غرب را مقصر برخی مخالفت‌های داخلی با حکومتش می‌داند و تلاش می‌کند راه‌های نفوذ غرب را ببندد و مردم را حول محور مقابله با آمریکا و ناتو متحد کند. به ادعای اکونومیست، با وجود اینکه روسیه امروز اقتصاد متوسطی دارد و تلاش منسجمی برای صدور ایدئولوژی خود نمی‌کند، باز هم «تهدید جهانی» محسوب می‌شود. خطر اول، شکست اوکراین و بعد از آن حمله روسیه به کشورهای همسایه مانند مولداوی و کشورهای حوزه بالتیک است؛ اما این نقطه پایان جاه‌طلبی‌های پوتین نخواهد بود. سلاح‌های جدید و نامتعارف روسیه باید در نظر گرفته شود. پهپادها و ارتش سایبری روسیه به پوتین اجازه می‌دهند که در خارج مرزها اعمال قدرت کند. روسیه همچنین ممکن است بتواند بر برخی از انتخابات‌های فراوان سال جاری در کشورهای مختلف تاثیر بگذارد. بسیاری در جنوب جهانی روایت‌های روسیه را باور کرده‌اند. روایت‌هایی مانند اینکه پوتین تلاش می‌کند تا اوکراین را از خطر تندروها نجات دهد، ناتو متجاوز اصلی است و غرب به دنبال تحمیل هنجارهای اجتماعی منحط خود بر دیگران است. توانایی روسیه برای فلج‌کردن نهادهای جهانی که بعد از سال۱۹۴۵ تشکیل شدند، همچون شورای امنیت سازمان ملل نیز نباید دست کم گرفته شود. روسیه به دشمن غیرقابل پیش‌بینی نظم لیبرال بدل شده و مصمم است این نظم را مختل کند. غرب چه باید کند؟ آمریکا و اروپا بر دو استراتژی تکیه کرده‌اند: دفاع از اوکراین و اعمال تحریم‌ها. تامین تسلیحاتی و مالی اوکراین کماکان بهینه‌ترین روش مقابله با تهاجم روسیه است. با این وجود، اراده غرب برای تداوم این حمایت‌ها به‌طور شرم‌آوری متزلزل شده است.
منبع: دنیای اقتصاد
