به گزارش مسیر اقتصاد در حال حاضر، نیجریه یکی از بزرگترین کشورهای آفریقا از نظر منابع، اقتصاد و جمعیت است. بطوریکه این کشور یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت در قاره آفریقا، دارای ذخایر وسیع لیتیوم، جمعیت ۱۸۰ میلیون نفری و دارای سیستم ریلی مناسب است. نیجریه همچنین اولین کشور آفریقایی بوده که در بورس خود از فناوری استفاده می‌کند و خط لوله مراکش به طول ۶۰۰۰ کیلومتر را ساخته است.
از نظر استراتژیک نیز نیجریه یک کشور بسیار مهم در آفریقا محسوب می‌شود. در پی اقدام نظامی روسیه در اوکراین و تحریم‌های ناشی از آن توسط ایالات متحده و اروپا، غرب به دنبال منابع جایگزین نفت و گاز برای رهایی از بحران انرژی در اروپا است. یکی از این منابع جایگزین نیجریه بوده که از بزرگترین تولیدکنندگان نفت در آفریقا است. در این راستا ایالات متحده و اروپا تلاش‌های متعددی برای دستیابی به نفت نیجریه انجام می‌دهند.
روزانه ۶۰۰ هزار بشکه نفت نیجریه به سرقت می‌رود
اما جالب آنکه براساس برخی ادعاها از زمان آغاز مناقشه اوکراین، سرقت نفت نیجریه توسط شرکت‌های چندملیتی چند برابر شده است. این موضوع توسط نیروی دریایی این کشور کشف شد و پاسخ شرکت مسئول، مشکوک و نشان دهنده رابطه آن با ارباب‌های غربی‌شان بود. مله کیاری، مدیر شرکت ملی نفت نیجریه اظهار داشت که روزانه حدود ۶۰۰ هزار بشکه نفت یا بیشتر به سرقت می‌رود.
نیجریه از رتبه نخست به چهارمین کشور صادرکننده نفت قاره آفریقا سقوط کرده و برای اولین بار از سال ۱۹۹۰، تولید نفت نیجریه به زیر یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. دولت نیجریه بسیار نگران این تحول است. در این راستا، نیجریه اعلام کرد که عملیاتی را برای جلوگیری از سرقت بی‌رویه نفت خود آغاز و برای این منظور از هلیکوپتر، هواپیما و خودروهای زرهی استفاده خواهد کرد.
مخالفت مقامات نیجریه با افزایش حضور شرکت‌های بزرگ آمریکایی
همچنین در زمینه انرژی پاک نیز ایالات متحده فعالانه به دنبال توسعه این بخش بوده که یکی از جنبه‌های مهم آن صنعت خودروهای برقی است. اخیرا، وزیر توسعه معادن و فولاد نیجریه، اولامیلکان آدگبیته، پیشنهاد ثروتمندترین مرد جهان ایلان ماسک، مبنی بر استخراج لیتیوم این کشور را رد کرد. در مقابل، آدگبیته از تسلا خواست تا صنعت باتری را در نیجریه راه‌اندازی کند اما ماسک نیز آن را نپذیرفت. وزیر توسعه معادن و فولاد نیجریه از فعالیت این شرکت چندملیتی غربی آگاه است و می‌داند که اجازه دادن به یک شرکت آمریکایی منجر به نقض حقوق و آزادی مردم نیجریه و خطر سرقت منابع کشورش خواهد شد.
ایالات متحده برای مدت طولانی تلاش کرده تا کنترل منابع نیجریه را به دست آورد. تمام هدف ستاد فرماندهی ایالات متحده در آفریقا (AFRICOM) این بوده که مطمئن شود طرح دولت ایالات متحده برای تثبیت تسلط خود بر ثروت و منابع کشورهای آفریقایی موفق است. هدف کل دخالت ایالات متحده در آفریقا دستیابی به صلح، کمک برای تبدیل شدن به یک دموکراسی یا حفظ حقوق مردم نیست، بلکه غارت منابع آن مانند طلا، نفت، گاز، اورانیوم، مس، بوکسیت، الماس، سنگ آهن و غیره است.
استراتژی قدیمی واشنگتن و ایجاد بوکوحرام
یکی از استراتژی‌های ایلات متحده ایجاد مشکلی عمدی در سایر کشورها و سپس ارائه راه حل برای آن است. ایالات متحده این کار را در افغانستان انجام داد که حتی هیلاری کلینتون نیز به آن اعتراف کرد. او علناً نقش خود را در تأمین بودجه و سلاح به طالبان برای مقابله با نفوذ روسیه و تأمین «آزادی» برای افغان‌ها تصدیق کرد.
ایالات متحده تمام تلاش خود را برای تصرف منابع آفریقا انجام می‌دهد. در کشورهایی مانند اتیوپی، بایدن و متحدانش به طور فعال بودجه و تسلیحات را در اختیار جبهه آزادی بخش خلق تیگرای -TPLF- قرار می‌دهند تا کنترل خود را بر کل منطقه شاخ آفریقا که دارای ذخایر غنی نفت، گاز طبیعی، برق آبی، پتاس، نمک و غیره است، برقرار کنند.
با توجه به این حقایق و شرایط، چون ایالات متحده در ایجاد کنترل خود بر منابع نیجریه موفق نبود، تصمیم گرفت تا تشکیلات خود به نام بوکوحرام را فعال کند. هدف آمریکا و انگلیس از این موضوع، ایجاد هرج و مرج و بی‌ثباتی در نیجریه است که بوکوحرام از طریق فعالیت‌های خود آن را افزایش می‌دهد و تلاش می‌کند کنترل منابع را برای بایدن و متحدانش در اختیار بگیرد. در میان این هرج و مرج، ایالات متحده آمریکا به عنوان یک ناجی و در ماموریتی برای محافظت از نیجریه وارد این سناریو می‌شود، اما باید از گرگ در پوست میش آگاه بود.
