کریستوفر چیویس، پژوهشگر امنیت و مدیر مطالعات آمریکا در مرکز تحقیقاتی کارنگی و معاون رئیس مرکز سیاست دفاعی و امنیت بین الملل اروپا است. او اخیرا به عنوان افسر اطلاعات ملی ایالات متحده برای اروپا فعالیت کرده است. او پیش از پیوستن به شورای اطلاعات ملی معاون برنامه امنیت بینالمللی اندیشکده رند بود و در وزارت دفاع کار امریکا میکرد. او هم چنین در چندین دانشگاه و اندیشکده در ایالات متحده و اروپا صاحب مناصبی بوده است.
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، از تاریخ ۷ اکتبر جهان از جنگ وحشتناک بین اسرائیل و غزه وحشت زده شده است، اما جنگ هم چنان میتواند ادامهدار شود. نیروهای انصارالله در یمن چندین هفته است که موشکهایی را به سمت کشتیهای تجاری و دریایی و به سوی جنوب اسرائیل شلیک کرده اند آنان هم چنین از پهپادها استفاده کرده اند. فشار بر دولت بایدن برای توقف این حملات افزایش یافته است. طرفداران ایده لزوم اقدام نظامی امریکا برای مقابله با انصارالله فکر میکنند چنین اقدامی از بروز یک جنگ بزرگتر جلوگیری خواهد کرد. با این وجود، اگر ایالات متحده بیش از حد پیش رود ممکن است وارد جنگی شود که به شدت باید از آن اجتناب کند.
ایالات متحده برای تامین کمکهای بیشتر به اوکراین و کنترل شرق آسیا و دریای چین جنوبی تلاش میکند این امر در لحظهای از پیش مخاطره آمیز در امنیت جهانی رخ میدهد. اثرات منطقهای و جهانی آن اجتناب ناپذیر خواهد بود و میتواند چندین دهه ادامه داشته باشد و ایالات متحده را دوباره به درگیریهایی در مقیاس بزرگ که نمیتواند آن را تحمل کند سوق خواهد داد.
انصارالله، کنترل بخش بزرگی از یمن از جمله پایتخت آن کشور را در دست دارند. آنان به شدت با اسرائیل، عربستان سعودی و آمریکا دشمنی دارند. یگانهای انصارالله از ماه اکتبر با استفاده از پهپادها و موشکهای کروز به کشتیهایی که معتقدند اسرائیلی هستند و از دریای سرخ میگذرند حمله کرده اند. نیروی دریایی ایالات متحده تعدادی از این موشکها و پهپادها را سرنگون کرده، اما نمیتوان انتظار داشت هر آن چه انصارالله شلیک میکنند را بتوان رهگیری کرد.
برخی از تحلیلگران به آسیب احتمالی اشاره میکنند. اما مورد نگران کننده، هزینههای اقتصادی فوری برای کشتیرانی و قیمتهای نفت به ویژه در لحظهای خواهد بود که به نظر میرسد تورم کنترل شده است.
پیش بینی میزان دقیق خسارت اقتصادی دشوار است، اما آسیب واقعی ممکن است رخ دهد و در صورت تغییر مسیر کشتیهای بیشتر احتمالا خسارت در طول زمان افزایش خواهد یافت. پیش از بحران اخیر ۱۲ درصد تجارت جهانی و ۳۰ درصد حمل و نقل کانتینری از مسیر دریای سرخ انجام میشد. دماغه امید نیک مسیر اصلی جایگزین است، اما حرکت از آن مسیر بسیار طولانیتر و از نظر اقتصادی گرانتر و پر هزینهتر خواهد بود. حملات انصارالله انتخاب بسیار دشواری را بر دولت بایدن تحمیل کرده است.
جناح راست امریکا مدت هاست که بر روی ایران متمرکز شده و از دولت آن کشور میخواهد تا به منافع ایران ضربه سختی وارد سازد.
کارشناسان و مقامهای سابق در طیف راست امریکا استدلال میکنند که نمایش قدرت از سوی امریکا از اقدامات بیشتر ایران و نیروهای نیابتی آن جلوگیری خواهد کرد و به ثبات منطقه کمک خواهد نمود. جان بولتون مشاور امنیت ملی سابق ترامپ اخیرا بایدن را سرزنش کرد و گفت که او حتی حداقل بازدارندگی را ایجاد نکرده و خواستار حملات گستردهتر امریکا از جمله حملات نظامی مستقیم علیه ایران شد.
حملات گسترده تر علیه ایران یک قمار بزرگ خواهد بود و به جای بازدارندگی ممکن است ایران را تحریک کند تا در تلاش برای حفاظت از منافع و اعتبار خود یا هشدار به ایالات متحده که بیشتر از این پیش نرود حمله نظامی انجام دهد. اگر ضد حمله ایران منجر به تلفات قابل توجه ایالات متحده شود واشنگتن فورا تحت فشار قرار میگیرد تا اقدام تلافی جویانه انجام دهد. این وضعیت باعث هموار شدن مسیر به سوی یک جنگ منطقهای گستردهتر خواهد شد که به شدت به منافع ملی امریکا آسیب میرساند.
کاخ سفید به دنبال اجتناب از خطر است و بنابراین بایدن ممکن است تصمیم بگیرد که اخلال انصارالله برای حمل و نقل تجاری را علیرغم هزینههای اقتصادی آن تحمل کند. جدیدترین واکنش واشنگتن به این حملات اعلامیه ائتلاف دریایی بین المللی در تاریخ ۱۸ دسامبر برای کمک به حفاظت از کشتیرانی از طریق دریای سرخ بود.
در نهایت ممکن است هزینهها به قدری افزایش یابد که اقدام نظامی علیه انصارالله اجتناب ناپذیر شود. حملات تاکتیکی علیه واحدهای انصارالله در حوزه میدانی در یمن میتواند با کاهش توانایی شلیک آنان در وهله نخست آسیب وارده به اقتصاد جهانی را محدود کند.
اگر واشنگتن بخواهد انصارالله را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی کند اثرات انسانی تشدید میشود اقدامی که برخی از سناتورهای آمریکایی اخیرا پیشنهاد کرده اند. علیرغم آن که آنان برای یافتن راه حل تلاش میکنند سیاستگذاران آمریکایی نباید این واقعیت را نادیده بگیرند که این یک مشکل عمومی است و نه صرفا مشکلی برای ایالات متحده. بسیاری از کشورهای دیگر سهم عمدهای در حفظ جریان تجارت دارند و باید فشار را برای پیشبرد و کمک به حل مشکل احساس کنند.
مهمتر از همه آن که چین که در تلاش برای خروج از رکود اقتصادی پس از کووید بوده اگر حمل و نقل تجاری از طریق تنگهها بیشتر به خطر بیفتد چیزهای زیادی برای از دست دادن خواهد داشت. ایالات متحده و متحدان اش در سراسر جهان میتوانند به پکن فشار بیاورند تا از روابط خود برای کنترل اوضاع استفاده کند. این به نفع پکن است که اقدامی سازنده انجام دهد. تاریخچه عملیات نظامی از بوسنی تا کوزوو و افغانستان و لیبی به ما یادآوری میکند که فشار برای گسترش حملات همیشه پس از شروع آن افزایش مییابد.
در شرایطی که احساسات به دلیل خشونت وحشتناک در غزه افزایش یافت و با خطری که متوجه اقتصاد جهانی است خویشتن داری و اجتناب از یک جنگ وسیعتر منطقهای دشوارتر خواهد بود. بروز جنگ بدترین نتیجه را برای منافع امریکا به همراه خواهد داشت.