موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم در آخرین گزارش خود گفت که اروپا قاره ای است که واردات تسلیحات در آن در پنج سال گذشته بیشترین افزایش را داشته است.
پیتر ویزمن، محقق سیپری، خاطرنشان می‌کند: «وخامت شدید روابط بین اکثر کشورهای اروپایی و روسیه عامل مهمی برای افزایش واردات تسلیحات به اروپا بوده است. این میزان در دوره ۲۰۱۷-۲۰۲۱ حدود ۱۹ درصد افزایش یافته است.»
از نظر لئو پریا-پینه، محقق مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، این افزایش به ویژه با سرمایه‌گذاری مجدد در زمینه نظامی و تلاش برای مدرن‌سازی ارتش‌های اروپایی قابل توجیه است. بسیاری از تسلیحات دوران جنگ سرد در حال حاضر قدیمی هستند و باید جایگزین شوند و اروپایی ها سرمایه گذاری های تازه ای را در این زمینه آغاز کرده اند.
لئو پریا-پینه یادآوری می کند: «بسیاری از کشورهای اروپایی صنعت دفاعی خود را دارند، واردات اغلب بر اساس عناصر نسبتاً خاصی انجام می شود. به عنوان مثال، انگلیس ده‌ها موتور دیزل تولید شده در آلمان را برای تجهیز ناوچه‌های نظامی خود که در خاک خود تولید می‌شوند، وارد می‌کند.»
اگرچه اوکراین چندین سال در تضاد با روسیه بوده است، اما سلاح های «مهم» اندکی وارد کرده است. کی یف که برای مدت طولانی یکی از صادرکنندگان پیشرو تسلیحات بود، ظرفیت تولید نظامی بسیار زیادی دارد که از دوران اتحاد جماهیر شوروی به ارث رسیده است.
حمله روسیه به اوکراین، راهبردهای نظامی کشورهای اروپایی را متزلزل کرده است. سیمون ویزمن، محقق سیپری در این باره گفت: «ما به طور قابل توجهی هزینه های نظامی خود را افزایش خواهیم داد، ما به سلاح های جدید زیادی نیاز داریم و بخش زیادی از آن از طریق واردات تامین خواهد شد.»
آلمان اعلام کرده است که یکصدمیلیارد یورو برای مدرنیزه کردن ارتش خود اختصاص می دهد.
در طول درگیری در قره باغ، آذری ها از هواپیماهای بدون سرنشین برای مشاهده و حمله به مواضع و ارتش ارمنستان در مقیاسی که قبلاً دیده نشده بود، استفاده کردند. غربی ها از عدم حفاظت ارتش های خود در برابر این سلاح های «جدید» آگاه شده اند و حالا دست به کار شده اند تا نقاط ضعف خود را رفع کنند. نقاط ضعفی که با آغاز جنگ اوکراین بیش از پیش خود را نشان داده است.
