یادداشت؛ یکی از مولفه های بسیار مهم در ارزیابی ساختارها،پویش ها و تحولات اجتماعی و سیاسی در هر جامعه ای شناخت و تبیین نقش رهبران به عنوان عنصر کلیدی در شکل دهی به این تحولات به شمار می آید چرا که علی رغم شکل گیری ساختارها و ایفای نقش این ساختارها در تحولات اجتماعی همچنان این رهبران هستند که با قرار گرفتن در موقعیت های تصمیم گیری،تصمیم سازی و مدیریت کلان به این تحولات سمت و سوی خاصی می دهد.لذا افکار غالب در ذهن رهبران از چرخه نظریه تا چرخه اجرا می تواند سکان اداره یک کشور را در تلاطمات به خوبی در دست بگیرد و افکار و عمل وی بتواند نقطه عطف ایجاد وحدت در جامعه و جلوگیری از هم گسستگی در آن شود.این خصوصیت به خوبی با پیاده شدن نظریه ولایت فقیه در جمهوری اسلامی ایران نمونه عینی پیدا کرده است و اصلی ترین رکن این نظام قلمداد می شود.اما آیا در نظام های جمهوری اسلامی دیگر این قاعده ساری و جاری در بطن جامعه می باشد؟ پاکستان همسایه شرقی کشور عزیزمان ایران یکی از نمونه های دیگر با دارا بودن نظام جمهوری اسلامی است که بیش از دو دهه قدمت بیشتری در تعریف جمهوری اسلامی نسبت به ما دارد.
اما با رصد تحولات سیاسی چند دهه اخیر متوجه می شویم که دارا بودن نظامی مبتنی بر جمهوریت و اسلامیت بدون خاستگاه ولایت فقیه،نظامی ابتر و ناقص خواهد بود که در آن امنیت و ثبات کالایی خریدنی خواهد شد که هرگاه همسو با منافع قدرت های بزرگ قدم برداشته شود این دو کالا را عرضه خواهند کرد و در غیر این صورت آن را دریغ خواهند نمود.پاکستان کشوری است مبتنی بر مدل نظام جمهوری اسلامی که البته با شاخصه های آن فاصله زیادی دارد.در این کشور فقدان رهبری مقتدر باعث گردیده که این نقش را ارتش این کشور به همراه جریان اپوزیسیون همسو با غرب ایفا نمایند.به نحوی که مجموع کارهای عمران خان نخست وزیر پاکستان از جمله سفر به روسیه و واکنش قاطع او در رد پیشنهاد غرب برای حمایت از اوکراین با این بیان که”مگر ما برده شما هستیم که هر چه می گویید گوش کنیم” و عدم تمکین عمران خان در مسئله درخواست آمریکا برای احداث پایگاه نظامی در خاک پاکستان و نزدیک شدن به شرق و مسایل دیگری از این نوع موجب گردید که مورد خشم غرب قرار گیرد و سناریوی حذف وی از قدرت کلید بخورد.
لذا به راحتی از صحنه سیاسی پاکستان حذف خواهد شد. پاکستان که دارای ارتشی قدرتمند و مجهز به سلاح اتمی است هم در صحنه داخلی از مشکلات و مصائب عدیده رنج می برد و هم در صحنه سیاست خارجی آن یکپارچگی و انسجام در میان ارکان سیاسی را ندارد و لذا با مطالعه در احوالات و عاقبت امر در مورد نخست وزیرهای سابق که در قالب ترور و کودتا از صحنه سیاسی حذف شده اند به خوبی این حلقه مفقوده یعنی رنج بردن از فقدان ولی فقیه به عنوان رکن حافظ مملکت در مقابل کوران رقابت های قدرت های بزرگ احساس می شود و لذا ولایت فقیه یک ستون مستحکم برای صیانت از مملکت و انقلاب می باشد که در حفظ آن باید کوشا باشیم و به فرموده حضرت امام خمینی(ره) “پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی به مملکت شما نرسد” / یاسر کوچک زاده کارشناس روابط بین الملل – هفته نامه صبح صادق
