اویل پرایس در گزارشی از جزئیات چگونگی شکست تحریم آمریکا در ونزوئلا با همکاری ایران نوشت. اویل پرایس در گزارش خود آورده است: در دسامبر ۲۰۲۲، مجلس اپوزیسیون به خاتمه دادن به دولت موقت گوایدو رای داد و در نتیجه به طور رسمی به رهبری گوایدو پایان داد. در آوریل ۲۰۲۳، پس از اخراج گوایدو از کلمبیا، این سیاستمدار به دلیل ترس از امنیت خود به ایالات‌متحده گریخت.
در یک تحول شگفت‌انگیز، اقتصاد ونزوئلا در طول ۲۰۲۲ به میزان ۸ درصد رشد کرد و صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند تولید ناخالص داخلی ونزوئلا ۵ درصد برای ۲۰۲۳ رشد کند.
دلیل اصلی بهبود چشم‌انداز اقتصادی ونزوئلا موفقیت کاراکاس در یافتن منابع جایگزین سرمایه و بازسازی صنعت نفت حیاتی این کشور است که تا سال ۲۰۲۰ در نقطه سقوط کامل قرار داشت.
طبق آمار اوپک تولید نفت ونزوئلا به میانگین ۷۷۲ هزار بشکه در روز افزایش یافته که ۴۰ درصد نسبت به تولید ۵۵۳ هزار بشکه در روز در ۲۰۲۱ بیشتر است. این افزایش قابل توجه در تولید نفت بدون کمک ایران محقق نمی‌شد.
اوایل سال جاری، شرکت ملی پالایش و پخش ایران متعهد شد که مجتمع پالایشی پاراگوانا با ظرفیت ۹۵۵ هزار بشکه در روز را بازسازی کند که یکی از بزرگترین تاسیسات در سطح جهان است. این در حالی است که این شرکت بازسازی ۱۱۶ میلیون دلاری پالایشگاه ال‌پالیتو با ظرفیت ۱۴۷ هزار بشکه در روز را آغاز کرده است.
در فوریه ۲۰۲۳، اعلام شد که شرکت نفت ونزوئلا دو نفتکش Aframax را به شرکت ایرانی صدرا سفارش داده است. این امر ناوگان نفتکش‌های در اختیار کاراکاس را که برای انتقال مخفیانه نفت خام ونزوئلا به خریداران خارجی گسترش می‌دهد.
تهران همچنین حمایت قابل‌توجهی از کاراکاس برای تولید از میادین نفتی ارائه می‌کند و میعانات گازی ایران برای تولید جریان نفت بسیار سنگین ونزوئلا به این کشور صادر می‌شود که دلیل اصلی افزایش تولید نفت ونزوئلاست.
تهران با کاراکاس اخیراً توافقی را امضا کرده که نه تنها پالایشگاه‌های ونزوئلا را بازسازی کند، بلکه میادین نفتی را نیز توسعه دهد. این تعهدات از رشد بیشتر تولید برای ونزوئلا حمایت کرده و در عین حال حضور ایران در آمریکای لاتین را تقویت خواهند کرد.
حضور تهران در ونزوئلا نفوذ ایران را در سرتاسر آمریکای لاتین تقویت می‌کند و به این کشور اجازه می‌دهد تا هژمونی سنتی منطقه‌ای ایالات متحده را به چالش بکشد.
