مانا/ بدون تردید جنگ حماس و رژیم صهیونیستی در غزه، ناگزیر بر بازار انرژی منطقه و جهان تأثیر میگذارد. به باور کارشناسان، در شرایط کنونی عدم اطمینان برای بازارهای اقتصادی به ویژه بخش انرژی مناسب نیست. البته تاکنون نشانههای اندکی مبنی بر تغییرات گسترده در پویایی منطقهای و در نتیجه تأثیر بر بخش انرژی از جنبه سیاسی یا تجاری مشاهده شده است. با این وجود، تهدیدهای امنیتی برای منابع گازی فراساحلی در اسرائیل کاملاً مشهود بود که یکی از تأثیرات آن تشدید کمبود انرژی مصر بود. همچنین، وزارت انرژی رژیم صهیونیستی اعلام کرد که شرکتهای برق در این رژیم باید به دنبال منابع سوخت جایگزین برای رفع نیازهای خود باشند. سهم گاز در ترکیب انرژی رژیم اسرائیل حدود ۴۰ درصد است که این رقم در سال ۲۰۰۰ تقریباً صفر بود. اکنون، گاز در حدود ۷۰ درصد برق اسرائیل را تأمین میکند.
پیشبینی میشود که توسعه میادین لویاتان و تامار به همراه میدان کوچکتر «کاریش» که تولید آن در اکتبر ۲۰۲۲ میلادی آغاز شد، تا سال ۲۰۲۶ میلادی بیش از ۱۵ میلیارد مترمکعب در سال به تولید این رژیم اضافه کند. براساس آمارهای دولتی، در این رژیم حق امتیاز گاز طبیعی نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۳ درصد افزایش یافته است.
اختلال در عرضه گاز اسرائیل در بحبوحه جنگ با حماس و عملیات زمینی در غزه، از نظر امنیت انرژی منطقهای به ویژه برای مصر اهمیت ویژهای دارد. مصر با کمبود گاز طبیعی برای بازار محلی مواجه بوده که گاهی منجر به قطع برق این کشور شده است. صادرات LNG مصر در سال ۲۰۲۲ میلادی به حدود هفت میلیون تُن رسید که پنج میلیون تُن آن به اتحادیه اروپا رسید، در حالیکه کل واردات اتحادیه اروپا ۹۶ میلیون تُن و تجارت جهانی LNG بیش از ۴۰۰ میلیون تُن است.
همچنین، باوجود وضعیت وخیم اقتصادی رژیم صهیونیستی، عرضه مداوم گاز اسرائیل، هم برای بازار داخلی و هم برای صادرات، ضروری است؛ بنابراین با تداوم درگیری در غزه، احتمال کاهش صادرات گاز رژیم به مصر و اردن وجود دارد. در این میان، افکار عمومی این دو کشور به شدت علیه تل آویو بوده و حتی خواستار لغو قراردادهای معطوف به بخش انرژی هستند. البته، این احساسات هنوز تهدیدی ملموس برای واردات گاز از اسرائیل توسط هر یک از کشورها ایجاد نکرده، اما گسترش درگیریها میتواند تأثیرگذار باشد.
علاوه بر پتانسیل صادرات، اسرائیل احتمالاً در زمینه مشارکت انرژی با ذینفعان خارجی در زمینه کارهای اکتشافی در دریای مدیترانه با موانعی روبهرو شود.
به عنوان مثال، اندکی پس از وقوع جنگ در غزه، وزارت انرژی اسرائیل نتایج چهارمین دور مناقصه فراساحلی خود را در ۲۹ اکتبر اعلام کرد. به طوریکه، در این راستا ۱۲ مجوز اکتشاف به طور مساوی بین دو کنسرسیوم به رهبری شرکتهای بزرگ نفت و گاز ایتالیا «انی» و «سوکار» آذربایجان واگذار شد. به این ترتیب، گسترش عملیات نظامی در نوار غزه، وجهه اسرائیل را به عنوان یک شریک باثبات تهدید میکند.
همچنین، روند عادی سازی روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و کشورهای عربی پس از یک دوره اوج گیری، اکنون به شدت آسیب دیده است. افزایش فشارهای افکار عمومی، قطر، بحرین و عربستان سعودی را مجبور کرد تا مذاکرات عادی سازی با تل آویو را متوقف کنند.
یکی از تأثیرات منفی جنگ غزه میتواند توقف احتمالی پروژه اتصال کابل برق زیردریایی با قبرس باشد. بدون تردید، جنگ در نوار غزه بر طرح تقویت امنیت انرژی تل آویو از طریق کابل برق ۲۰۰۰ مگاواتی زیرِ دریا که شبکههای برق اسرائیل و قبرس را از طریق یونان به سرزمین اصلی اروپا متصل میکند، تاثیر میگذارد.
در چند سال گذشته، ایالات متحده کشورهای حوزه مدیترانه شرقی را تشویق کرده است تا منابع انرژی خود را متنوع و با تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. این دیپلماسی انرژی در برخی جاها موفقیتآمیز بود، اما جنگ غزه خطرات ژئوپلیتیک بالای این منطقه را آشکار کرده است.
در حال حاضر، جنگ غزه تأثیرات منفی بسیار ملموسی را در بخش انرژی منطقهای یا جهانی ایجاد نکرده است. با این حال، ادامه بحران، به ویژه به دلیل عملیات زمینی در نوار غزه، ناامنی در منطقه بیشتر خواهد شد که بدون تردید بازنده اصلی آن خود رژیم صهیونیستی است.