سید محمدرضا دماوندی در تحلیلی درباره راه اندازی کریدور جدید جنوب -شمال و رایزنیهای ایران، هند و ارمنستان در این زمینه اظهار داشت: اهمیت کریدور جنوب- شمال که به تازگی و به طور جدی مطرح شده، موضوع امروز نیست، از قدیم مطرح بوده و راه اندازی آن هم به معنای این نیست که میتواند آذربایجان را دور بزند، مسالهاش این است اگر شکل بگیرد خلیج فارس و اقیانوس هند را به دریای سیاه میرساند و طبیعتا همه کشورهای پیرامون از آن بهرهمند میشوند.
وی یادآور شد: کشورهای آسیای مرکزی و حتی کشورهای جنوب خلیج فارس و قطر نیز همواره دنبال این مساله بودند، ایجاد کریدور جنوب-شمال فرصتی برای تمامی کشورهای جنوبی خلیج فارس و منطقه خواهد بود.
این کارشناس مسائل قفقاز همچنین بیان کرد: مساله اصلی این است که هر اندازه ایجاد و راه اندازی آن را به تعویق میاندازیم، ترکیه مسیر جایگزین پیدا میکند، نمونهاش ایجاد کریدور از مسیر بندر بصره به ترکیه است که از منتهی الیه خلیج فارس اقدام کرده است و این یعنی تا چه اندازه کوتاهی کردیم و باید این کریدور را سریعتر پیش میبردیم و سرمایه گذاریها شکل می گرفت، در این شرایط طبیعتا ترکیه سراغ کریدور از سمت عراق نمیرفت.
دماوندی با تاکید بر اینکه با ایجاد کریدور جدید جنوب- شمال با همکاری ایران، هند و ارمنستان، قرار نیست آذربایجان حذف شود، گفت: اگر راههای داخلی ارمنستان و یا همان اتوبان جنوب- شمال ساخته شود، طبیعتا شرکتهای حمل و نقل متوجه خواهند شد برای آنها مقرون به صرفه است و و راه کوتاهتر شده ترجیح میدهند از جادههای ارمنستان تردد کنند. در نتیجه شاید به مرور زمان حذف آذربایجان خودش اتفاق افتد.
وی در ادامه با اشاره به بلاتکلیف بودن وضعیت سرمایهگذاریها در چابهار هم ابراز کرد: آنچنان که باید، هند سرمایهگذاری خود را به طور جدی انجام نداد، از سوی دیگر ایران جدی به این مساله ورود نکرد یعنی اراده لازم را نشان ندادیم تا داستان تمام شود.
این کارشناس مسائل منطقه با تاکید بر اهمیت و نقش کلیدی بنادر شهید رجایی بندر عباس و چابهار اظهار داشت: از دیگر سو روسیه هم از طریق دریای خزر با ایران تا بندر امیرآباد ارتباط پیدا میکند و سپس به صورت زمینی حمل و نقل کالاها انجام شود، این مسیر هم میتواند یک شاخه جدید از کریدور باشد.
دماوندی همچنین خاطرنشان کرد: مساله دیگر میتواند هدف پنهان ایران برای مهار ترکیه و آذربایجان باشد، زیرا کریدوری که از ترکیه به سمت اروپا میرفت از دلایلی بود که ترکیه به دلیل وابستگی ایران بازی میکرد و قیمت گمرکی را بالا میبرد، اما این خطوط موازی باعث میشود ترکیه نتواند ابزار بازی با ما را داشته باشد و بداند که ما راههای دیگری را جایگزین میکنیم، در نتیجه ترکیه نیز مجبور میشود با ما راه بیاید برای این که بار را به سمت ارمنستان و آذربایجان نبریم.