وبگاه اسپکتیتور ورلد در یادداشت به‌قلم «لیون هادار» نوشت: همچنین ممکن است سرنوشت کشور نود میلیون نفری ایران که در زمان پرسه زدن قبایل بربر در جزایر بریتانیا، تمدن پیشرفته‌ای داشته است، به یک قدرت نظامی هسته‌ای تبدیل شود.
این روند هسته‌ای شدن ایران در واقع در زمان محمدرضاشاه و به دلیل نگرانی از این که عراق که دشمن این کشور بود، در راه دستیابی به سلاح هسته‌ای است، آغاز شد. این مسئله خوشبختانه توسط دشمن سرسخت ایران، یعنی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) از بین رفت.
دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد چرا ایران اکنون در مسیر دستیابی به بمب هسته‌ای است، اما به گفته کارشناسان لیبرال آمریکایی و اسرائیلی، علت آن روشن است که این تصمیم ایران، ناشی از پاره کردن توافق برجام در سال 2018 توسط واشنگتن است.
و دو شرور اصلی در این روایت عبارتند از دونالد ترامپ و همراه اسرائیلی او، بنیامین نتانیاهو.
«تام فریدمن» -ستون‌نویس نیویورک‌تایمز- و یکی از حامیان اولیه جنگ فاجعه‌بار عراق، خروج آمریکا از توافق برجام را «یکی از ضعیف‌ترین و نادرست‌ترین تصمیم‌های امنیت ملی آمریکا در دوران پس از جنگ سرد توصیف می‌کند.»
«امیر تیبون» -ستون‌نویس هاآرتص- نتانیاهو را به خاطر بافتن «یک دروغ بزرگ» برای اسرائیلی‌ها مورد تحقیر قرار می‌دهد، چون او به خود می‌بالید که موفق شده ترامپ را برای لغو این توافق با ایران تحت فشار بگذارد، اقدامی که به گفته تیبون، تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به بمب هسته‌ای را تسریع کرد.
محققان موسسه کوئینسی، اندیشکده‌ای که به طور مداوم نظرات «میانه‌روها» در جمهوری اسلامی را تکرار می‌کند، معتقدند که مذاکرات با ایران به بن‌بست خورده است، زیرا جو بایدن از تعهد به حفظ تحریم‌های لغو شده ایران تا پایان دوره ریاست‌جمهوری خود خودداری کرده است.
در واقع، «تریتا پارسی» -رئیس سابق شورای ملی ایرانیان آمریکایی- و یکی از بنیانگذاران موسسه کوئینسی، با سرزنش آمریکا در ابتدا استدلال کرده است که ایرانیان ابراهیم رئیسی را به دلیل «فشار حداکثری ترامپ» انتخاب کردند.
در واقع، توافق برجام، علیرغم نام باشکوهش، چیزی بیش از یک تمرین برای ضربه زدن به ایران نبود و به ایرانیان اجازه می‌داد وانمود کنند که برنامه هسته‌ای خود را در ازای وعده تعامل اقتصادی متوقف خواهند کرد.
این توافق حتی نتوانست حمایت دو سوم اکثریت مجلس سنای آمریکا را که برای تصویب لازم بود، به دست آورد.
تقریباً همه ژنرال‌های فعال یا بازنشسته اسرائیلی، بر این باور بودند که برجام توافقی شرورانه است که به ایران اجازه می‌دهد مخفیانه به توسعه توان هسته‌ای خود ادامه دهد و در عین حال غرب آسیا را با نیروهای نیابتی شیعه در لبنان و یمن بی‌ثبات کند.
از منظر منافع راهبردی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) برجام توجیه استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را برای اسرائیلی‌ها دشوارتر کرد.
و به احتمال زیاد اگر هیلاری کلینتون جانشین اوباما می‌شد، توافق با ایران از تنش‌های فزاینده مورد انتظار بر سر شکست جمهوری اسلامی در اجرای تعهداتش ذیل برجام و سیاست‌های بی‌ثبات‌کننده‌اش در غرب آسیا در امان نمی‌ماند.
بر کسی پوشیده نیست که اکثر سیاستگذاران اسرائیلی از راست میانه تا چپ میانه به این نتیجه رسیده‌اند که تنها راه واقع‌بینانه برای کاهش سرعت ساخت سلاح هسته‌ای، استفاده از نیروی نظامی توسط آمریکا و یا اسرائیل (رژیم صهیونیستی) علیه ایران است
در مواجهه با دولت اوباما که استفاده از گزینه نظامی علیه ایران را رد کرد، اسرائیلی‌ها در سال 2011 به حمله نظامی یکجانبه علیه سایت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی نزدیک شدند، اما در آخرین لحظه این طرح را لغو کردند.
در اسرائیل (رژیم صهیونیستی) ، دولت نفتالی بنت نتوانسته است استراتژی روشنی را برای مقابله با توافق آمریکا با تهران یا تصمیم ایران برای خروج از مذاکرات و تبدیل شدن به یک کشور هسته‌ای، اتخاذ کند.
«ایهود باراک» -نخست وزیر سابق اسرائیل(رژیم صهیونیستی)- که توافق برجام را «اشتباهی تاریخی» توصیف نمود و از حمله به ایران در سال 2011 حمایت کرد، انتظار دارد این کشور ظرف چند هفته یا چند ماه به یک کشور هسته‌ای تبدیل شود و استدلال می‌کند که دولت یهود باید برای چنین اقدامی آماده شود/ مرکز مطالعات سورین
