پیرمحمد ملازهی در ارزیابی خروجی احتمالی نشست سازمان همکاریهای اسلامی در خصوص افغانستان که امروز (یکشنبه) در اسلامآباد پاکستان برگزار خواهد شد و در پاسخ به این سوال که با توجه به درخواست سخنگوی طالبان مبنی بر به رسمیت شناختن دولت افغانستان از سوی کشورهای اسلامی به عنوان نتیجه نشست اسلام آباد، آیا امکان به رسمیت شناختن طالبان در این نشست وجود دارد، گفت: باید به این واقعیت توجه داشته باشیم که به هر حال طالبان در حال حاضر جدای از اینکه دیگران چه برداشتی دارند، قدرت را به دست گرفته است. با این حال حاکمیت طالبان با دو مشکل اساسی روبروست که مشکل نخست بحران انسانی است که در این فصل زمستان و سرما گریبان مردم را گرفته و گرسنگی به جایی رسیده که مردم فرزندان خود را میفروشند و سازمانهای بینالمللی در خصوص وقوع بحران هشدار دادهاند.
وی ادامه داد: این مشکلی است که باید به هر نحوی برای آن چاره پیدا شود و این راه حل علیالقاعده باید از سوی کشورهای اسلامی مطرح شود و من فکر میکنم بخش قابل توجهی از اجلاس اسلامآباد به این موضوع اختصاص خواهد یافت و این موضوع به مساله شناسایی طالبان ارجح است. در همین راستا هندیها اقداماتی جدی را آغاز کرده و با پاکستان وارد گفتوگو شدهاند که گندم و نیازهای دارویی را از طریق خاک این کشور به مردم افغانستان برسانند.
این کارشناس مسائل شبه قاره هند گفت: مشکل بعدی طالبان، موضوع شناسایی منطقهای و بینالمللی است؛ چراکه این گروه برخلاف آنچه اعلام کرده بود، هیچ تغییری نکرده و آن انتظاراتی که دنیا و منطقه از طالبان دارد که یک حکومت همه شمول را به وجود بیاورد، محقق نشده است. آنها دولت موقت خود را با وجود حضور افرادی از اقوام مختلف همه شمول میدانند اما این افراد با طالبان هم فکر هستند. دنیا و منطقه معتقد است که باید تکلیف احزاب سیاسی مشخص باشد و قومیتها سهم خود را داشته و حقوق زنان رعایت شود که طالبان تاکنون گامی در این راستا برنداشته است.
وی افزود: علیالقاعده کشورهای مسلمان در نشست اسلامآباد باید یک تصمیم مشترک اتخاذ کنند تا راه برای تعامل با دولت افغانستان باز شود؛ چراکه از بعد روانی هیچ کشوری به تنهایی پیش قدم آغاز رابطه با طالبان نخواهد شد اما بسیاری از کشورها از جمله ایران بصورت دوفاکتو این دولت را با اعزام هیاتهایی به رسمت شناختهاند. پاکستان هم که از نگاه دنیا بوجود آورنده طالبان است و چین هم بدون توجه به مسائل دیگر بر بعد اقتصادی رابطه با طالبان تمرکز کرده است. در نتیجه اینکه کشورهای مسلمان بتوانند به صورت جمعی یک تصمیم اتخاذ کنند، خیلی مهم است.