در حال حاضر همه همسایگان ایران به جز ترکمنستان و قطر، کشورهایی نفتی هستند که منابع گازی آنها محدود به گازهای همراه نفت می‌شود، اقتصادهای عرب حاشیه خلیج‌فارس به‌طور عمده به‌دلیل استفاده زیاد از نفت‌خام در شبکه‌های برق سرانه، در میان بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان نفت جهان قرار دارند، که از جمله آنها کشور کویت است که تاکنون مباحثی در زمینه دریافت گاز از ایران مطرح شده اما همچنان بنا به دلایل مختلف بی‌نتیجه مانده است، این کشور از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک)، به‌دلیل تولید کم گاز، باید ال‌ان‌جی مورد نیاز خود را وارد کند، بنا بر این نیاز قرارداد 15 ساله‌ای با شرکت دولتی قطر پترولیوم امضا کرده است تا سالانه 3 میلیون تن ال‌ان‌جی برای تأسیسات الزور دریافت کند، این کشور در نظر دارد سالانه 3 میلیون و 500 هزار تن دیگر از دیگر تولیدکنندگان خریداری کند، اما در عین حال به گاز ایران نیز چشم دوخته و اخیرا مباحثی عنوان کرده مبنی بر اینکه در صورت بهبود روابط ایران و عربستان شرایط برای واردات گاز تسهیل خواهد شد.
صباح زنگنه در این باره اظهار داشت: در حال حاضر کویت به گاز ایران نیاز دارد اما در هر حال این کشور دریافت گاز از کشور ما را منوط به بهبود روابط با عربستان کرده است که چنین مباحثی در امور اقتصادی و تجاری متعارف نیست.
وی افزود: در هر حال برقراری تعامل و روابط با دیگر کشورها از جمله عربستان فضای مطمئن‌تری برای تجارت ایجاد می‌کند، اما لزوما نباید روابط اقتصادی دو کشور به کشور ثالثی گره زده شود.
این کارشناس بین‌الملل انرژی تصریح کرد: اکنون عربستان در حال گفت‌وگو در سطوح مختلفی با ایران است، اخیرا نیز به سه دیپلمات کشورمان ویزا داده که وارد این کشور شوند تا مسائل کنسولی فعال شود، بنابراین فضای عمومی دو کشور در حال بررسی و رابطه دوجانبه رو به بهبود است.
وی عربستان را کشور تاثیرگذار در منطقه دانست و گفت: بنابراین رابطه دیر یا زود روابط دو کشور برقرار می‌شود چراکه نمی‌توان معلق ماند، ضمن اینکه هرگونه روابط سیاسی، مباحث اقتصادی را نیز تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. هرچند در تجارت مشروط کردن رابطه تجاری دو کشور به یک کشور ثالث غیرمتعارف است.
زنگنه با بیان اینکه در حال حاضر ما این پتانسیل را داریم که به کویت صادرات گاز داشته باشیم، خاطرنشان کرد: کشورهایی مثل کویت که علاوه بر نیاز گازی سرمایه زیادی نیز دارند، می‌توانند در پروژه‌های مناطق گازی سرمایه‌گذاری کرده تا زودتر به نتیجه برسد و در واقع این کشور می‌تواند در قبال سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها انرژی مورد نیاز خود را هم دریافت کند.
