به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، خبرگزاری عاروتص شوا در یادداشت تازه خود به‌قلم «میر جولویتز» نوشت: «دیوید شیپلر» -خبرنگار خارجی سابق نیویورک تایمز- زمانی گفت: «امور خارجی مانند تماشای شعبده‌بازی است. چشم جذب دست‌ها و اجرای آن میشود و از دست دیگر، که مهمترین کار را انجام میدهد، غافل می‌ماند.» امروزه، تمام تمرکز دنیا معطوف به اوکراین است و به دست دیگر یعنی ایران، توجه کمی میشود. نگاهی به آینده بیندازیم:
تاریخ 27 آگوست 2024 است. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) مورد حمله قرار گرفته است. در حیفا، چندین انفجار شهر را ناتوان کرده است. یک سال قبل، در 27 آگوست 2023، ، «نفتالی بنت» بر اساس توافقنامه ائتلافی، نخست‌وزیری را به «یائیر لاپید» -وزیر امور خارجه- واگذار کرد.
مرحله دومی از یک توافق چرخشی است که بنت را با تشکیل یک دولت ائتلافی با گرایش چپ در ژوئن 2021 به قدرت رساند. کارشناسان استدلال کردند که این دولت دوام نمیآورد، زیرا احزاب مختلف تشکیل‌دهنده ائتلاف جدید اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، هیچ وجه اشتراکی با یکدیگر نداشتند.
اما میل به دست گرفتن قدرت و حکومت را در خود میدیدند که این تعهد، تنها با برکناری دولت «بنیامین نتانیاهو» به رهبری «لیکود» ممکن شد.
این سه حزب، هر کدام در زمان خود، از لیکود، بزرگترین حزب اسرائیل(رژیم صهیونیستی) جدا و با 737 هزار رأی جمعی، کمتر از 17 درصد از کل شرکت‌کنندگان، در کنست انتخاب شده بودند. آرایی که بیانگر رایدهندگانی بود که فریب خوردند و گمان کردند که به یک کارزار ملیگرا رای دادهاند و از جناح راست دوران 12 ساله بنیامین نتانیاهو تشکیل شده است.
اینها همان احزاب یمینا، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بیتینو و امید نو بودند که برخلاف وعده‌های چهار انتخاباتی که از سال ۲۰۱۹ برگزار شد، با پیوستن به حزب رعام منصور عباس برای تشکیل دولت کنونی، به حامیان خود خیانت کردند.
اما مفسران و تحلیلگران در اشتباه بودند. زیرا آنها نتوانستند تشخیص دهند که این دزدان هدفی بزرگتر از تعهد فوری به ایدئولوژی‌های خودساخته خود در سر داشتهاند. همه چیز در مورد حفظ قدرت بود.
53 میلیارد شکل(واحد پول اسرائیل(رژیم صهیونیستی)) وعده داده شده به بخش عرب، بزرگترین حرکت سیاسی در تاریخ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بود.
برای عباس، توافقنامه ائتلاف پاداشی است که همچنان ادامه دارد. و با این حال، برای جناح ضد نتانیاهو، که هنوز سرمست از قدرت هستند، هزینه بیشتری باید بپردازد.
و اما اوضاع امروزه در وین:
آمریکایی‌ها که ظاهراً نسبت به تهاجم روسیه به اوکراین، بزرگترین حمله به حکومت یک کشور، بی‌تفاوت بودند، در رابطه با انعقاد نسخه جدیدتر توافق هستهای ۲۰۱۵ ایران شتاب داشتند.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) همیشه آماده دفاع از خود خواهد بود، بدون اینکه نیازی به اتکا به دوستانش یعنی آمریکا داشته باشد. اما شارل دوگل یکبار گفت که ملتها دوست یکدیگر نیستند و تنها پای منافع در میان است.
پیش از اوکراین، سقوط سریع افغانستان در آگوست 2021 رخ داد، به نحوی که در سطح جهانی بهعنوان یک خیانت از سوی آمریکا تلقی شد. مدافعان اسرائیل(رژیم صهیونیستی) متوجه شده بودند. وجه مشترک کابل و کی‌یف، وعده آمریکا مبنی بر حمایت از آنها بود.
تعهد آمریکا در قبال اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای تضمین عدم دستیابی ایران به توانمندی نظامی هستهای، به همان اندازه پوچ و توخالی بود.
به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اطمینان داده شد که آمریکا دفاع اورشلیم در شرایط خطرناک را درک میکند. البته اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از توانایی نظامی برای دفاع از خود برخوردار است.
به هر حال، 4 هزار و 369 موشکی که طی 11 روز در ماه می از غزه بارید، گواه آن است. نگرانی، فراتر از توانایی و در مورد عزم آن است. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از محکومیت بین‌المللی در نتیجه پاسخ تلافی‌جویانه به هرگونه اقدام تجاوزکارانه توسط دشمنانش واهمه دارد.
دولت امروز اسرائیل(رژیم صهیونیستی) قبلاً به آمریکا اطلاع داده است که تلاش‌های آمریکا، اروپا و روسیه را برای دستیابی به توافق جدید با جمهوری اسلامی از بین نمیبرد.
علیرغم انکار اولیه لاپید در ژوئن 2021، به نظر میرسد که او در واقع به آمریکا قول داده است که هیچ غافلگیریای در حمله به ایران وجود نخواهد داشت، نظری که نفتالی بنت و بنی گانتز از آن حمایت کردند.
حتی در شرایطی که ایران به پیشبرد قابلیتهای موشکی هستهای و قارهپیمای خود میبالد. این تعهد سیاست مشترک، که چندین بار در دو ماه گذشته تکرار شد، همکاری دولت جدید را نشان میدهد و نتانیاهو را زیر سوال میبرد.
