دولت آلبانی که سال ها میزبان تروریست‌ها و منافقین بوده است، چهارشنبه به طرح ادعاهای اثبات نشده علیه جمهوری اسلامی پرداخت و به این بهانه روابط دیپلماتیک خود را با کشورمان قطع کرد.
این کشور حملات سایبری را که گفته می شود به تازگی علیه این کشور انجام شده، بهانه اقدام خود قرار داد و مدعی شد جمهوری اسلامی ایران طراح و مجری حملات بوده؛ ادعایی که برای اثبات آن هیچ شواهدی ارائه نشده است. دولت آلبانی از این حملات به عنوان تهدیدی برای فلج کردن خدمات عمومی و هک کردن سوابق دولتی، سرقت ارتباطات الکترونیکی داخلی دولت و ایجاد هرج و مرج و ناامنی در کشور یاد کرد.
نکته قابل تأمل، اخبار منتشرشده در آخر تیرماه سال جاری است. گروهک منافقین ۳۱ تیر اعلام کرد، برگزاری گردهمایی خود در آلبانی را که قرار بود اول و دوم مردادماه برگزار شود، به دلایل امنیتی تا اطلاع ثانوی به زمان دیگری موکول کرده است.
نگاهی به صحنه روابط غرب در قبال جمهوری اسلامی شاید پاسخی برای سکوت نزدیک به دو ماهه آلبانی در برابر حملات سایبری ادعایی فراهم کند؛ اینکه چرا حمله سایبری که ادعا می شود اواخر تیرماه انجام شد، اواسط شهریور اعلام می شود، آن هم زمانی که مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مدعی می شود امیدواری وی نسبت به بازگشت آمریکا به برجام رو به افول گذاشته است.
ادعاهای آلبانی علیه جمهوری اسلامی به سرعت و به روال همیشه با تأیید آمریکا و اروپا همراه می شود، همان هایی که با وجود ادعاهای مکرر، هیچ گاه عزم جدی برای بازگشت به برجام از خود نشان نداده و تنها از آن به عنوان دستاویزی برای تحمیل خواسته های نامشروع خود علیه تهران بهره برده اند.
غلامحسین خورشیدی، کارشناس سیاست خارجی درباره قطع روابط دیپلماتیک ایران و آلبانی به «راهبرد معاصر» گفت: آلبانی کشور کوچکی در اروپا و تنها کشوری است که بیشتر مردم آن مسلمان هستند. دست کم ۶۰ درصد مردم این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند و تاریخ پرفرازو نشیبی را پشت سر گذاشته است. آلبانی توانایی اینکه بتواند به عنوان کشوری با سیاست های درون زا عمل کند را ندارد، زیرا موقعیت تاریخی، مساحت و جمعیتش چنین امکانی نمی دهد.
وی درباره نقش گروهک منافقین در اقدامات اخیر آلبانی افزود: منافقین پس از تحولات عراق و برقراری ثبات در این کشور، به دلیل اینکه دیگر زمینه ماندگاریشان در این کشور فراهم نبود، به آلبانی کوچ کردند. به نظر نمی آید اقدام آلبانی تصمیم داخلی این کشور بوده باشد، بلکه آن را می توان دیکته شده از طرف قدرت های جهانی همچون آمریکا دانست و طبعاً میزبانی منافقین حرکتی دستورالعملی بود. در نتیجه دستورات و تصمیماتی که آلبانی می گیرد از بیرون این کشور اتخاذ می شود.
این کارشناس سیاست خارجی درباره ادعای حمله سایبری عنوان کرد: به نظر می آید این موضوع با توجه به توضیحات قبلی قابل استدلال باشد. آلبانی کشوری واکنش محور است در فضای سیاسی و تصمیم گیری های بین المللی کنشگر نیست. در این منطقه کوزوو واقع شده که وضعیتی بسیار شبیه به آلبانی دارد؛ کشوری که اکثریت جمعیتش مسلمان هستند و حتی مسلمانان آنجا از آلبانی بیشتر است.
خورشیدی در پاسخ به این سوال که «آیا اقدام آلبانی با توجه به تحولات مذاکرات رفع تحریم ها قابل ارزیابی است» گفت: طبعاً مذاکرات رفع تحریم ها به عنوان واکنش اقدام باید بررسی شود. البته کشورهایی که به این شکل عمل می کنند، برای شناسایی اتفاقاتی که قدرت های جهانی به دنبال آن هستند، مناسب اند، زیرا علائمی از خود بروز می دهند که می تواند در تحلیل سیاسی و با به کارگیری هوش سیاسی به نتیجه ای دست یافت که قابل توجه و اتکا خواهد بود.
این کارشناس سیاست خارجی درباره اظهارات اخیر بورل گفت: این مورد را باید درنظر گرفت که اساساً آمریکا و کشورهایی که جهان را سفره خود می دانند طبیعی است بخواهند برای غرب آسیا تصمیم بگیرند و مدعی هستند برای منافع خود این کارها را انجام می دهند. در این شرایط کشورهایی مانند آلبانی در مقام تصمیم گیری قرار داده نمی شوند و به آنها دستور داده می شود باید موضع خاصی بگیرند و طبعاً اطاعت می کنند؛ درواقع بیشتر به ماشین هایی می مانند که کنترلشان در دست دیگران است.
خورشیدی در تبیین موضع گیری های اخیر درباره مذاکرات رفع تحریم ها و همزمانی آن با اقدام آلبانی تأکید کرد: اگر تصور کنیم آمریکا و دیگر کشورهای متحد آن به نفع کشورهای غرب آسیا عمل می کنند، اشتباه کرده ایم. آنها بازی می کنند و این بازی الگوی خاص خود را دارد، ممکن است در این چارچوب به ظاهر توافقاتی را درباره برجام بپذیرند، اما به گونه ای عمل نخواهند کرد که نتیجه توافقات به این صورت باشد که سفره غرب آسیا برایشان جمع یا کوچک شود.
وی افزود: اکنون زمان تعیین تکلیف توزیع قدرت در جهان است، روسیه قصد نشان دادن قدرت خود را دارد، چینی ها داعیه دار پیشرفت هستند و آمریکا نیز به عنوان قدرت محوری قصد حفظ موقعیت خود را دارد. در این میان ممکن است تصمیمات سیاسی گرفته شود که لازم است و در این تصمیمات قدرت های منطقه ای و جهانی منافع خود را درنظر داشته باشند.
این کارشناس سیاست خارجی درباره اقدامات ضد ایرانی اروپا و آمریکا در برهه کنونی گفت: در زمینه سرنوشت مذاکرات رفع تحریم ها نمی توان به طور قطع صحبت کرد، اما تصور می شود دوران بازی برجام به سر آمده است و صحنه بازی باید با بازی دیگری عوض شود. به همین دلیل احتمال اینکه با توافق نامه مواجه شویم بسیار زیاد است، اما به این معنا نیست که شرایط بهتر شود، زیرا غربی ها قصدشان این نیست که منطقه به ثبات و فرصت تصمیم گیری برسد. آنها درباره ایران هراس زیادی دارند و نمی خواهند کشورمان رنگ آرامش به خود ببیند.
وی افزود: غربی ها می دانند اگر ایران در دوره ۱۰ ساله آرامش را تجربه کند، می تواند به موقعیت های بالایی دست یابد. اگر مردم بتوانند فضای داخلی را بهبود ببخشند بستر خطرناکی علیه آمریکا و غرب ایجاد می شود.
